Serpent Kin
Op de handen van een pink te tellen. Stinkperen, dat zijn het. Nou ja, je moet toch ergens mee openen op zo'n tweede pinksterdag die nu zo tegen het sluiten van de middag ook nog eens iets van blauw achter de wolken laat zien. Daarom, beetje schuiven met letters en dan maar zien wat er voor gekkigheid uitkomt.
Mijn eerste uren in de bieb maakten mij zaterdag licht euforisch. Een beetje het gevoel zoals na een optreden. Vis in het water, schoen die past, een aap met zeven staarten. Hyperbest dus. Ik werd opgewacht door een collega die mij een warm welkom gaf. We dronken eerst koffie om een beetje bij te praten over de afgelopen periode van relatieve stilte gecombineerd met de onrust en bijbehorende emoties van een reorganisatie die inmiddels heeft plaatsgevonden. Daar vinden we allebei iets van en we zitten op dezelfde lijn. Daarna liet hij me wat praktische veranderingen zien. Locaties, werkwijze, dingen om even extra op te letten. En toen stevig aan de slag. Genoeg te doen en de uren waren zo om.
Zondag wederom in het teken van boekhandel en Rotterdam. Examens oefenen, overhoren en aanmeldingsperikelen voor de vervolgopleiding van dochterlief. En vandaag een dag zonder al teveel moeten. We hadden onze goede vriendin K op theebezoek en onze verse buurman hebben we het onnavolgbare systeem van feestdagen geprobeerd zo goed mogelijk uit te leggen en de daaruit voortvloeiende gesloten kantoren.
De buurman komt uit Tibet en kent nauwelijks mensen hier. Er is wel een vriend die iets verderop woont. Verder weten we (nog) niet heel veel van het hoe en waarom, maar vermoedelijk is hij gevlucht en heeft hij nu een woning toegewezen gekregen. Het is hem gegund en we zullen proberen om hem te helpen binnen onze mogelijkheden. Al is het maar wat Nederlandse woorden en uitdrukkingen leren, een kop thee op z'n tijd en een meditatiesessie om het af te ronden. Ons gedeelde halletje is inmiddels wonderlijk belegd met repen tapijt. Had hij over van wat er in zijn woning is gelegd. Prima toch. Alles beter dan die versleten lap stof die er al lag. Al met al lijken we er een sympathieke buur bij te hebben. Ook wel eens leuk.
Goed. Dobberen tot je een ons weegt en de heiligen de geest geven. Stort de boel maar uit, dan kijken we er later wel naar. Muziekje erbij. Wovenhand. Into the Piano.