Akkoord
Oké, laat je heel langzaam wegzakken in die modderpoel. Verzetten heeft toch geen zin, dat weet je. Dus gewoon zonder tegenbeweging de boel letterlijk laten bezinken. Geen paniek, ook niet als je kopje onder gaat en geen lucht meer krijgt. Je weet dat het alleen maar inbeelding is. Je weet dat je eigenlijk hier thuis bij mij op de bank zit en naar de ladekast tegenover je kijkt. Gebiologeerd, in trance. Maar je bent hier, niet daar in die ranzige prut.
Ademen, blijf ademen. Laat het gebeuren, dan heb je dat maar alvast gehad. Zolang als nodig is kun je daar beneden blijven. Je zult uiteindelijk weer lucht krijgen, als vanzelf. Maar alles op z'n tijd.
Ja, heel goed, kom maar met die snik. Ik zie zelfs dat je ogen nat worden. We zijn er bijna, nog heel even volhouden. Mooi.
Zie je die gitaar daar? Ja? Mooi, pak 'm maar en dan, zoals we hebben besproken, zonder erover na te denken alleen maar je vingers een enkel akkoord laten vormen en spelen, rammen desnoods of heel zacht. Wat jij wilt. Blijf spelen tot het zeer doet en dan nog heel even daar doorheen. Dat kan je, dat weet je, dat is jouw veilige plek. Pijnlijk, maar fijn en veilig.
Goed zo. Klopt het dat ik zie en hoor dat jouw muziek is afgelopen? Ja? Man, man, wat een expressie, wow! Zet de gitaar maar weer terug en kom dan weer heel voorzichtig terug naar boven. Heel goed, rustig, rustig. Kom maar even bij, kalm aan. Dit is jouw moment, jouw tijd. Helemaal voor jou. Prachtig, echt heel goed.
Nou, dat viel nog best mee hè?