Boekenbalk
Pff, tot twee keer toe aan iets begonnen om het vervolgens uit pure onvrede weer te wissen, dus je mist er niks aan. Ik vermoed stiekem dat het ook opgaat voor wat dit brouwsel je zal voorschotelen. Toch, in het kader van een dag niet getypt is een dag niet getikt, zal ik dit dan maar het levenslicht gunnen.
De dag ging voorbij zoals ze steeds voorbij gaan. Marginaal terwijl de uren mij om de oren vliegen. Zo word je wakker en zo gaan de gordijnen alweer bijna dicht. Een miezerig rondje door het park, eindeloos speuren naar deprimerende vacatures, een afwijzing in vijfvoud (op zich vind ik het wat overdreven, de boodschap is al kut, dus volsta gewoon met één bericht). Gelardeerd met wat online huiswerkhulp aan die kleine in het Rotterdamse, boodschappen en berichtjesgekeutel her en der. Nou, oké, van een bericht in het bijzonder werd ik best blij. De controlescan die mijn vader afgelopen dinsdag heeft gehad kwam met goed nieuws. Tenminste, niet dat die scan ineens zo is geëvolueerd dat ie kan praten, maar je snapt. Fijn dus.
De Vrouwe zal zo thuiskomen van een dag fabriekswerk in de boekhandel. Hoe lang dat nog vol te houden is in boekenland, is de grote vraag. Ik las eerder vandaag een nieuwsbericht over de zoveelste noodkreet van de boekhandels en het overkoepelend orgaan (lekker abstract joh). Dat wordt straks in maart tijdens het Boekenbal een feestje zoals ze dat op de Titanic vierden. Die bolle blauwe zal het allemaal worst wezen (vegan graag, dank u).
Boeken, bibliotheek, buurthuis. Alles met de B breekt, zo lijkt het. Al bewaar ik ook goede herinneringen aan de voetbalwedstrijden die ik in Engeland bezocht met goede vriend Ian. Allemaal clubs met een B die we zagen ploeteren – stom toeval, dat ook. Maar leuk was het. Meestal een keer per jaar een weekend dat in het teken stond van voetbal en muziek compleet met fish and chips. We gingen naar krakkemikkige stadions omdat ik daar nu eenmaal een enorm zwak voor heb (Ian zuchtte dan met gevoel voor drama, haalde zijn schouders op en we reden er naartoe) en/of keken voetbal op tv. We bezochten concerten in vage tenten, maakten zelf muziek in zijn huiskamerstudio en we grapten en babbelden wat af. In het recente verleden deed zijn, inmiddels allang hun, fijne huis dienst als logeerplek en uitvalsbasis voor de Engelse tours met MANKES. Wie weet doen we dat op een dag nog eens dunnetjes of heel dik over. Iets om naar uit te kijken.
De avond valt. Weer een kapotte knie. Kusje erop, wrijven helpt niet.