Droomvlucht
Brandende peuken in mijn arm, jassen met beenbeschermers, veterdrop met meters lussen om de pijn te blussen, sussen, en tot vier keer toe dezelfde omleiding zonder uitweg of andere keuze. Gekmakend, verwarrend.
Ach, ik word vast heel oud in een pauperflat in een godvergeten wijk, dertien hoog met uitzicht op een vuilnisbelt.
Ik zal nog even in het voorbijgaan zwaaien als ik spring – hoogtevrees doet je na een bepaalde leeftijd niks meer, weet je.