Kiespijn
Ik las ergens vorige week dat er moet worden gekort op cultuur om de jeugdzorg te kunnen betalen. Terwijl juist culturele instellingen zoals bibliotheken en buurthuizen een maatschappij verrijken, dus waarom daar geld weghalen? Er is namelijk, las ik ook, een miljardenoverschot (niet bij mij, trouwens, heel gek en best jammer) maar dat wordt daar niet voor gebruikt. Waarom niet? Het ene potje mag blijkbaar geen ander potje worden en al helemaal niet mengen. Het is net de echte de wereld.
En hoe kan het dat het bedrijf met de Grote Schelp miljarden ontduikt? Gewoon allemaal hartstikke legaal, zeggen ze. Nou, legaal als in mazen van de wet, mind you. Ofwel: omdat het kan en er altijd witte boordjes zijn die daar enorm opgewonden van raken. Het past in de hele zieke riedel van rijk moet rijker, arm nog armer. Uitknijpen, tot het bittere einde. Je moet tenslotte wel naar beneden kunnen trappen, anders is er geen ruk aan.
Ondertussen zakt Groningen als een pudding in elkaar, stijgt het water en vliegen er elke minuut vliegtuigen vol blije zombies over het hoofd van de uitgewoonde man die met zijn kapotte knietjes op zijn fietsje tegen de wind in trapt. Op weg naar zijn lieve (ja, echt!) collega's om ze een paar uurtjes in de bieb te helpen. Eerlijk werk. Groen zelfs. Een onderzoek van De Correspondent bevestigt namelijk dat een boek lenen de meest duurzame manier van lezen is. Mooi toch? Daarom. Zorg voor de jeugd, houd de buurthuizen open en laat ze boeken lezen. Wie weet heb je dan over een poosje nog kans op een paar leuke revolutionaire jaren. Als tegengif voor de hel die na morgen zomaar kan losbarsten: een gekozen rechts tot uiterst rechts Europa.