Luidwammes
Ik ga nog even door op de geluiden hier. Kerkklokken. Er staan flink wat kerken in de omgeving. Ik vind het niet erg, het heeft wel wat. Al zou een ander religieus geluid dan ook niet misstaan, als het dan toch moet. In Amsterdam hoorde ik vooral de dichtstbijzijnde moskee, dat was ook een beetje eenzijdig. Wat dat betreft was het in Rotterdam beter geregeld. Daar hoorde ik zowel klok als muezzin vaak samen de zieltjes roepen. Het zou een hoop ellende schelen als die twee geloven daadwerkelijk harmonieus met elkaar om konden gaan. Maar hé, waarom elkaar respecteren als je elkaar ook het leven zuur kunt maken.
Op zondag word ik steevast wakker gerukt uit mijn ochtendmerrie door het geluid van de klokken tegenover de flat. Dat begint al rond of zelfs voor negen uur. Kort daarna trekken de andere klokken hun klepels open en zo gaat dat door tot een uur of tien, half elf. 's Middags die hele riedel nog een keer. Een klokkenluidersestafette. Ik denk dat het zo is afgesproken. Zou wat zijn als ze allemaal tegelijk hun ding-dong doen. Chaos. En de wereld is al zo'n rommeltje.
Tussen al dat plechtige geluid door, klinkt dagelijks het klokkenspel van het gemeentehuis. Ja joh, je kunt je klok erop gelijk zetten. Ik kop 'm zelf wel even in.
Ook vandaag, een maandag als geen andere, zijn de kerkklokken druk in de weer. Het zal een uitvaart of trouwerij zijn. In het leven liggen vreugde en verdriet nu eenmaal dicht tegen elkaar aan. Soms overlappen ze. Misschien wel vaker dan soms.
In dat licht bezien, vandaag een jaar geleden zat ik nog met jou in een terrastuin in Utrecht en vierden we onze liefde. De herinnering aan toen en de jaren daarvoor staren mij aan met een holle blik. Alsof het gisteren en tegelijk slechts een fantasie was.
Muziek dan maar. Uit de categorie zelfverheerlijking. Cradle FC. RC07. Van de EP Porn for Dummies.