Onvergetelijk
Het gaat allemaal met hangen en wurgen, maar hé, er zijn weer lettertjes zichtbaar. Het is een begin. Soms moet je iets forceren, zeker als de woordvloed muurvast zit. Typen op hoop van zegen. En dat terwijl ik niets kan met woorden als hoop en zegen, kun je nagaan hoe erg het is gesteld met deze typist.
Andere koek. Wie had ooit gedacht dat een 17-jarige interesse zou kunnen hebben voor het edele en verre van hippe klaverjasspel? Afgelopen dinsdagmiddag zaten we zomaar ineens, terwijl de dochter in kwestie nog maar een kleine maand in de leer is, bij opa en oma in de keuken te kaarten. Mijn vader en ik het ene koppel en zij vormde met de vriend van haar moeder het andere koppel. Eerlijk toegeven, ook haar medespeler zit nog in de beginnersfase. Dat wij, de senior en junior, dus wonnen was niet heel verwonderlijk, maar dat drukte de pret niet voor onze tegenstanders. Het was een leerzaam moment en misschien veel belangrijker: opa kan vanaf nu met zijn jongste kleinkind klavertjes zoeken.
Gisteren werd ik op een andere bibliotheekvestiging ingewerkt. Almere Buiten heet het daar. Nogal een perfecte ligging voor als je afhankelijk bent van de trein, de bieb ligt pal naast het station. En nu had ik al geen klagen met de vestiging waar ik de meeste tijd doorbreng. Dikke bonuspunten. Ik bedoel, als je dan toch in dat godvergeten Almere moet zijn. Daarom.
Ondertussen zwaait de enige zichtbare boom die slechts met z'n kruin boven het dak van het appartementencomplex aan de overkant uitsteekt driftig mee met de wind. De boom, of in ieder geval het deel dat ik ervan kan zien, is ooit al eens vereeuwigd in een van mijn gedichten. Grote kans dat ik het gedicht over anderhalve week voordraag in Driebergen. Aansluitend spelen we met MANKES een semi-akoestische set. Iets om naar uit te kijken in deze brij van grijze dagen met hier en daar een zuinige zon.
Ah, de niet per se favoriete cd van Siouxsie – The Rapture – is afgelopen. Laat ik het in mijn ogen (en oren) beste nummer ervan delen. Ik ben de rotste niet. Opdat wij niet vergeten: Not Forgotten.