Onverzonnen
Zijn grote voorkeur gaat toch echt uit naar science fiction. Maar dan ook en vooral de science, dus dat het klopt allemaal. Hij rekent het uit namelijk, wat ze schrijven in die boeken – het moet wel realistisch zijn. En oké, het mag best af en toe niet helemaal juist zijn; hij begrijpt ook wel dat je soms niet anders kan als auteur. Dat het verhaal toch een klein beetje onwetenschappelijk moet worden bijgeschaafd en dat het dan enigszins ten koste gaat van de werkelijkheid, de natuurkundige feiten, vooruit dan maar. Hé, het is óók fictie, dus je ontkomt er nooit helemaal aan. Weet je, als je met 33 g reist, dan voelt dat echt wel alsof er twee olifanten bovenop je zitten. En dat een paar jaar lang. Dat kan dus eigenlijk niet. Hij lacht wanneer ik zeg dat dat ook best benauwd is en schuift met zijn wijsvinger zijn bril weer omhoog. Dat komt omdat ie nogal gebogen staat, het is zijn houding. Benen een beetje uit elkaar en opsommen maar. Feiten, categorieën, systematiek, rubrieken. Zeg het maar, hij schudt ze zo uit zijn op feiten gesneden mouw. Van gedomesticeerde dieren tot gammastraling en van zonnekracht tot soorten weefgetouw. Daarom waardeer ik 'm zo. Een wandelende encyclopedie en ook nog eens extreem blij als je tijdens een praatje een paar boeken spot die net niet op de goede plek staan. Hij zal ze van je aannemen en je een compliment maken om je scherpe blik. Om dan snel weer met een volgende taak verder te gaan, want het is druk zoals je weet. Overal nog zoveel te doen, chaotisch ook. Dat moeten we niet te lang willen. En weg istie.