Overvoer
Deze week is het toverwoord 'video'. Intimi weten waar ik het over heb, want die hebben inmiddels al flink wat goedbedoelde spam om de oren gekregen. Om in de stijl te blijven, een waarlijk pandemonium aan video-info. Wees gerust, het is nog niet gedaan. Door al dat beeldige werk ben ik zelf ook eindelijk eens gaan klooien met een videoprogramma. Met als onvermijdelijk gevolg dat er ergens in de komende weken een filmpje van The Weak And The Strong online zal komen. Niet over een nacht ijs en ook niet over een dag zon. Geduld is een witwaszaak, zeg ik altijd maar.
Om in de sfeer van overprikkeling te blijven: toen ik van de week eindelijk weer eens een parkrondje liep werd ik overvallen door de explosie aan groentinten. Pure eye candy. Overduidelijk was de flora hard toe aan wat vocht. Ineens staat het gras meters hoog, reiken boomkruinen kilometers de lucht in en meer van die overdreven toestanden. Het deed mij deugd. Het lijkt er op dat de boel deze week hier en daar nog een prettig scheutje water zal krijgen. Daarna is het maar weer afwachten of er enige balans blijft of dat we opnieuw een droogte tegemoet gaan. Waarbij de mensdieren ongetwijfeld zonder enige schroom gewoon hun badjes blijven vullen, auto's wassen, airco's laten loeien, stukken vlees naar binnen werken en nieuwe kleding blijven bestellen. Slechts een handjevol waterverkwistende praktijken die misschien moeilijk voorstelbaar zijn, maar die een gigantische aanslag op de toch al geringe zoetwatervoorraad plegen. Elke seconde weer. Het houdt een keer op, dat ook. Dan zullen we elkaar wel weer de hersens inslaan, want iemand anders moet toch echt de schuld krijgen – het ligt hoe dan ook nooit aan onszelf.
Eh ja. Tot zover deze onvoorziene preek. Tijd voor een deelmomentje. Je raadt het al. Pandemonium – supertoll!