Proza met een c
Middenin de zin viel de nacht, zo, huppekee met z'n sikkelmaan als een c in spiegelschrift. Heel onhandig. Dus nou, ja, dan weet ik het ook heel even niet meer. Pilletje erin en dan maar slapen, zoiets, denk ik – mezelf vind ik morgen wel weer ergens bij het restafval. Toedels!