Ruiming
Met enige opluchting kan ik meedelen dat ik eind van de middag tot en met vroeg in de avond na vijf maanden eindelijk weer rond mag huppelen in de bieb. Mijn opruimvaardigheden gecombineerd met een talent voor verwarring zaaien bij zowel publiek als collegae zal ik met veel plezier etaleren. Wat ik er verder van vind dat nu pas de bibliotheken open mogen, dat zal ik verder maar even laten voor wat het is.
Opruimtechnieken zijn trouwens ook heel handig in het land der dierenleed. Vogelgriepuitbraak nummer zoveel ('maar gelukkig hebben de mensdieren er geen last van') en as we speak worden er zowat tachtigduizend gevederde mishandelden om zeep geholpen. Vakkundig ook. Want, zoals iemand zei zijn de ruimingstechnieken sinds 2003 enorm verbeterd. Mag ik heel even die iemand een eikel vinden? Waar heb je het over, mafkees. Met je gelul en je ziekmakende bio-industriële prietpraat. Sinds oktober zijn er zeker vierhonderdduizend (400.000) dieren op uiterst professionele wijze geruimd. Lees: vermoord. Vanwege vogelgriep. Die, ik herhaal, 'gelukkig niet besmettelijk is' voor de mensjes. Maar die wel in een mum van tijd de duizenden dieren besmet die met evenzoveel op elkaar geplakt zitten in een donker hok. Onder de zweren en verminkte soortgenoten. Stijf van de stress. Een totale lockdown is er helemaal niets bij. Stel je het even voor, heel even maar. Welk recht hebben wij dat we zo met andere dieren omgaan. Geen enkel.
Kijk, dat is een van de vele leuke aspecten van het werken in de bieb. De kookboekenafdeling. De hoeveelheid boeken met veganistische recepten groeit gestaag. En het is zo simpel. De alternatieven zijn eenvoudig en soms erg voor de hand liggend.
Om weer een beetje in stijl af te sluiten wederom een tergend plaatje. Deze keer Leftfield ft. John Lydon. Open Up.