Slingers
Meer dan terecht dat er vandaag een formatiepauzedag is, want zo kan er alle aandacht en ruimte worden gegeven aan mijn moeder die haar zesenzeventigste geboortedag formeert. Dat heeft ze toch maar mooi voor elkaar.
Omdat bellen op dit momenteel geen optie is vanwege de herrie die door het pand giert, heb ik alvast een berichtje vooruit gestuurd om haar straks in real life toe te zingen, waarbij vanzelfsprekend de verlengde maatregelen worden gerespecteerd.
Daarna doe ik Rotterdam aan om dochterlief voor te bereiden op haar laatste toetsweekdag. En dan maar duimen voor goede resultaten om de focus volledig op het examen te leggen (ja, leg daar maar neer). Dat had ik mij dik zestien jaar geleden niet of nauwelijks voor kunnen stellen, bedenk ik mij nu. Zoals het aloude cliché luidt, vliegt de door ons sapiens bedachte tijd. Misschien kunnen we met onze verbeeldingskracht daar eens wat aan doen. De boel stilzetten of vertragen bijvoorbeeld. Verhalenverzinners als we zijn; alles is mogelijk.
Maar goed, hoe je het ook zonnewendt of kringkeert, vandaag vieren we een bescheiden feest. Tik 'm aan en jaren nog hierna, moedertje.