Straatgeest
De partner in crime danst sinds een maand of wat op vrijdagavond. Maar ja, dan ineens verandert er weer wat bij FC Zwalkbeleid en dus moest ook de dansles wijken. Gelukkig viel er online iets te improviseren. Dansen via (het door mij vervloekte) Zoom.
Nu is onze woning niet bepaald ruim bemeten met z'n zesendertig vierkante meter in totaal, dus toen ik gisterenmiddag uit het immer idyllische Almere thuiskwam stond de tafel met een stoel in de keuken, de twee andere stoelen geparkeerd achter de bank, het rek met onze gitaren naast het bed en de laptop op de kist die dienstdoet als opbergruimte annex salontafel. Terwijl zij met de spanwijdte van amper gestrekte armen danste tussen de twee boekenkasten, at ik mijn voertje in de keuken met uitzicht op het vliegengordijn voor de deur naar het donkere balkon, laptop voor m'n giechel om toch wat verzet te hebben. Improviseren, veel doen met weinig, roept u maar. Bonus: ik kreeg zo eindelijk een vage glimp te zien van wat ze normaal tussen half zeven en half acht een paar straten verderop aan moves leert. Toch leuk.
Geen idee trouwens of ik dit allemaal mag typen en dus wereldkundig maken. Ze zit nu op de bank, een ruime twee meter bij mij vandaan, koptelefoon op. Dus ja, ik kan eerst braaf om toestemming vragen, maar waarom zou ik haar storen in de wereld waarin zij zich nu bevindt. Daarbij, ik ben een vrij man. Voor zover vrijheid überhaupt bestaat.
Over vrijheid gesproken. We hebben gisterenavond nog overwogen of we ook hier wat scooters in de fik zouden steken, beetje gooien en smijten met stoeptegels, al het straatmeubilair slopen, politie-, brandweerauto's en ambulances molesteren inclusief hun bewoners en meer van die vrijheidsrelevante baldadigheid. Maar nee, het leek ons overbodig om onze eencellige vrienden in Rotterdam na te apen. Daarbij, dat zijn zulke doorgewinterde hoolies – grenzend aan professioneel sloopwerk – dat alles wat wij in het kader van onze uiting van vrijheid zouden uitvreten in vergelijking daarmee in schril contrast zou staan. In plaats daarvan hebben wij voor het raam gestaan en geapplaudisseerd voor zoveel oerlelijke domheid.
Enigszins contemplatief in de geest van de straat afsluiten dan maar. Street Spirit. Radiohead.