TMC
Eindelijk mocht ik van mezelf even op het balkon zitten. Pure verwennerij met notenkoffie, heet water en notenkoek. De Groene van vorige week en een begin aan die van deze week. Oh, wit privilege. De wereld vanaf zeven hoog beschimpen.
En dat op een dag dat Donald zich als een heuse Van Gogh in toenemende populariteit mag wanen. Op een dag dat ze in Frankrijk de Revolutie vieren. Een revolutie die Thomas de Schutter wellicht in gang wilde zetten. Op een manier die tot nu toe alleen nog valt samen te vatten als jeugdige impulsiviteit. Of nou ja, impuls. In ieder geval naïef. Wat ook mag op die leeftijd. Alleen moet je dan niet gaan schieten of explosieven in je auto meenemen.
Maar ja, de jeugd heeft de toekomst en dat kun je van een bijna tachtigjarige seniele racist niet zeggen. En deze jongen zag het somber in, wilde ingrijpen. Rigoureus en niet goed te praten. Maar wat niet goed te praten valt, valt misschien wel te begrijpen. Wat drijft een twintigjarige tot zulke wanhoop? Kom er maar eens achter. Toch lijkt het mij van waarde om achter het motief te komen. Hij zal de enige niet zijn met zulke ideeën. Door mijn hoofd gaat nu dat gedachte-experiment, een ethisch filosofische kwestie: met de kennis van nu, zou je dan baby Adolf van het leven beroven?
Maar nee, de nieuwszenders laten vooral de – laten we daar gewoon eerlijk over zijn – façade zien die zelfbenoemde (wereld)leiders zo kenmerkt. Ieder vol afschuw en afkeuring. Waar is de vraag die echt gesteld moet worden. Hoe kan een krankzinnige bejaarde, die amper vier jaar terug nog opdracht gaf tot het bestormen van 'de Bastille', het Witte Huis, nu opnieuw president worden? Hoe komt hij aan de middelen om alle wetten, alle rechtspraak zo te traineren? Zodanig dat een jonge jongen zich geen andere oplossing voor kon stellen dan een geweer pakken.
Donald Trump. Hij heeft zelf bloed aan zijn handen, op z'n minst. De muur bij de grens met Mexico, de verscheurde families, mensen die als opgejaagd wild over de kling worden gejaagd. Zijn seksisme, racisme, belastingfraude, zijn grootheidswaanzin, zijn rechterarm die het symbool voor strijd en rechtvaardigheid besmeurt: het vuistje, een zielig knuistje eigenlijk, in de lucht. Zijn smerige geld bij elkaar gegraaid over de rug van kwetsbare mensen.
Tja, wat kan zo'n jongen in hemelsnaam ertoe hebben gebracht een goudeerlijke oude man met een eendimensionaal wereldbeeld door de kop te willen schieten. Geen idee.
Nogmaals, het is niet de manier en het leidt tot een grotere ramp, gelooft u mij gerust op mijn balkonblauwe ogen. Het was een onbezonnen daad. En toch moet geprobeerd worden om het te begrijpen. Context. En ja, dat moet nu al, omdat het al veel langer geleden had moeten gebeuren. Dan was het niet zover gekomen, waarschijnlijk.
Misschien zet het toch iets goeds in beweging. Al vrees ik het tegenovergestelde. De running mate van meneer Trump begon, terwijl zijn baasje nog amper was opgekrabbeld, al direct naar 'links' te gillen. Spuug vloog rond. Ofwel, de overbekende riedel van haatzaaierij, de stuip die we allemaal zo goed kennen van een gemiddelde rechtspopulist. Thomas (Melania noemt hem zelfs een monster; daar gaat elke opening tot bezinning) had kennelijk de wens dat daar een einde aan zou komen. Helaas zal zijn vinger aan de trekker voorlopig alleen maar tot meer shit leiden. Arme jongen. Wat zijn verhaal ook is.
Ik kan mij niet voorstellen dat hij uit de wieg kroop om op zijn twintigste, zo oud als mijn eigen dochter, door een FBI-agent dood te worden geschoten. Want blijkbaar kan dat wel. De dader mag gewoon dood worden geschoten. Het leven van de echte verwoester moet ten koste van alles worden gered. Zodat hij met zijn lompe kop nog meer leven(s) kan slopen.
Oké. Ik had mij voorgenomen niet meer te willen schrijven over de deze waan(zin) van de dag. Geen politiek getoeter. Ben ik er toch weer ingetrapt.
Contrast is pure magie. Zo stofte ik gisteren mijn tapedeck af en luister nu al anderhalve dag oude cassettes. Ze doen het na al die jaren nog prima. Eigenlijk had het daarover moeten gaan vandaag.
Ride the Bullet. Of bite 'm. Opdat er ooit een Liefdesleger zal opstaan.