Tomerzijd
Even snel dan, denk ik. Je weet het nooit met mij. Neem ik mij voor om kort van stof te zijn, ben ik zo meters verder. En andersom.
De Dag van de Jaarlijkse Hoera is mij prima bevallen. Het middernachtelijk uur bracht tweestemmig gezang en cadeautjes. Een onrustige slaap – what's new – en aansluitend een chille brunch buitenshuis. Nog meer cadeautjes gedurende de dag en de dag daarna. Felicitaties uit alle windstreken maakten de feeststemming meer dan compleet. Tijdens middagavonddienst in de bieb heb ik zoveel mogelijk collega's aangespoord even naar de tweede verdieping te gaan om een koekje te pakken. Eveneens een slinkse manier om nog wat extra jubel toegezwaaid te krijgen. Deze vos is oud en strijkt zich suf. Hoe dan ook, het was een mooie en bijzondere dag. Ik kan er weer een jaar tegenaan.
Eén van de cadeautjes is een door de partner in crime ontworpen gedichtkaart. Zoals ze dat eerder al deed. Zij kiest uit mijn gedichten iets waar ze beeldend mee uit de voeten kan en gaat daar dan mee aan de slag. Stuk voor stuk juweeltjes, al zeg ik het zelf. Wat ik nog meer wil zeggen: spaar ze allemaal. Je kunt de hele collectie, inclusief de meest verse ('Anijs') en ansichtkaarten met alleen beeldend werk van Selma, bekijken en eventueel kopen (geen druk hoor) via haar website.
Oké, de poging om de boel kort houden lukt redelijk. Snel afsluiten dan maar met een fijne plaat. Het is nog steeds zomer en wie kan de melancholie van een zomerdag beter verwoorden dan Lana Del Rey? Summertime Sadness. Foute plaat in de gloria, prima toch. Danspasjes!