Winterschaduw
Ik ga het kort houden. Tenminste, dat ga ik proberen. Gewoon alleen om te zeggen dat het optreden gisteren fijn was. Ondanks dat we op het podium een klein beetje moeite hadden met het monitorgeluid en daardoor soms het gevoel hadden dat we ergens rondzweefden. Uiteindelijk bleek het in de zaal allemaal prima te zijn overgekomen en dat is uiteindelijk toch dikke winst. Ofwel, we kregen mooie complimenten. Je koopt er geen brood mee, maar het voedt de o zo tere ziel van de artiest.
Het was sowieso een geslaagde middag. Ondanks alle maatregelen was er toch redelijk wat publiek. Elke act kreeg hun onverdeelde aandacht. Het leuke van zo'n open podium is dat de meeste organisaties echt hun best doen om een afwisselend programma samen te stellen. Zo ook gisteren. Ik opende met wat dichtwerk, aansluitend was MANKES aan de beurt. Na ons een duo dat met accordion en klarinet folk uit de Balkan bracht met tussendoor Joods Sefardische liedjes. Een korte pauze om alles te verwerken en toen door met improvistatietheater. Heel andere koek en ver(s)makelijk. Onze vriendin Monody sloot de middag stijlvol af. Eigenlijk was er een langer programma gepland, maar ja, er kwam wat tussen hè. De andere artiesten mogen een volgende keer hun kunsten vertonen.
Omdat de winterse buien hun tol eisen en aandacht vragen een fris slot om de ijzige waterkou te trotseren. The Bangles (echt joh?). Hazy Shade of Winter.