Wolfs
Barre tijden. Na verontwaardiging komt nuance. Onder andere door het lezen van achtergrondartikelen op diverse platforms, waaronder One World – een website die ik als waardevolle bron zie, naast de dagelijkse, bodemloze nieuwsput die ik graag combineer met de diepgang van De Correspondent, De Groene en zo nog een paar van die overheerlijke geestverruimende voedingsstoffen. Ja, ik ben een snob.
Een artikel op One World deed mij beseffen dat ik bepaalde woorden wellicht kan verbannen naar een context waar ze thuishoren. Met pijn in mijn hart zal ik proberen afstand te doen van idioten, gekken, dwazen, achterlijken en debielen. Hoewel ik die laatste volgens mij niet of nauwelijks gebruik. Toch, het ligt in de lijn der synoniemen; die lijn moet ergens worden getrokken. Waarvan akte. Ik zal mijn best doen.
Ik hoorde tijdens het 'rellendebat' vanmiddag ook nog iemand zeggen dat willen begrijpen iets anders is dan begrip hebben voor. Dat vond ik een scherpe. Daarmee werd direct mijn dikke 24-uursfrons veroorzaakt door de wonderlijke opmerking van ons aller Mark dat hij geen enkele interesse heeft in de sociologische oorzaken ineens een stuk minder dik. Want natuurlijk moet je juist wel naar die oorzaken gaan kijken. Zoals iemand in een achtergrondverhaal ook, in mijn ogen, terecht opmerkte dat je wel erg onder een steen moet hebben gelegen als je deze rellen niet van mijlenver zag aankomen. Zit wat in. Het rommelt al ontzettend lang, er is al jaren veel onvrede onder de bevolking. Met name in de buurten waar sowieso al langere tijd uiteenlopende sociale problemen zijn. Ik zie en ervaar het elke dag. Dan is het een kwestie van de bom horen tikken en 'm met kennis van zaken onschadelijk willen maken, of gewoon lekker door laten tikken tot ie afgaat met alle gevolgen. Het zijn politieke keuzes.
Omdat werkelijk alles met elkaar samenhangt is dat nog meer reden om na zoveel jaar blinde uitholling en afbraak nu eindelijk eens radicaal te kiezen voor een omwenteling. Waarbij ik graag nog even meegeef dat er ook geen andere optie is. Doorgaan op deze weg is moedwillig de ellende aan volgende generaties geven: kinderen, kleinkinderen en daar weer kinderen van. Met een stevige handdruk en een schaterlach toe. Ik wil dat niet op mijn geweten hebben.
Waar ik blij van werd vandaag waren de beelden van de wolvenfamilie op de Veluwe. Schitterend.