Woutje van Zuiden
Zo dan, ons eerste rondje Zuiderwoude hebben we in dit Jaar van de Os maar weer alvast afgetikt. Blijft een mooi stukkie fietsen en je ziet nog eens wat. Fazanten, marters, snippen, schapen en hun verse kroost, eenden en nog heel veel meer met veren, snavels en vleugels. En ja, het was ook weer vertrouwd vliegjes happen. Met zwermen tegelijk.
Zo ongeveer halverwege mogen we graag even pauzeren op een bankje dat uitkijkt over het water. Een fijne plek, ondanks de ronkende motorboten inclusief vette beats, een grasmaaiende gemeentewerker en aardig wat relatief laagvliegend tuig. Wat het al de moeite waard maakt, los van het uitzicht en de hongerklop die wordt gestild, is de nieuwsgierige eend die met argusogen in de gaten wordt gehouden door haar compagnon. Ze bedelt op armlengte afstand om onze chips. Tijdens deze fietsrondjes staan we onszelf een bacchanaal aan chips en cola toe en ook zij wil daar best wat van meepikken. Nou, een flintertje dan, want het is niet bepaald goed voor de kwakende vriend.
Ondertussen stuurt dochterlief foto´s van haar online examenoefeningen en is er zichtbaar sprake van progressie. Het geeft voldoende moed voor wat er komende maand te wachten staat.
Gaar en stram omdat we ook al zowat bejaard zijn, belooft het avondprogramma minstens een film op de bank. Nee, niet de bank die van alles witwast met een toegeknepen Zalmoogje, wees gerust.