Etalagepop
Daar zit ik dan, half aangekleed. Een vrije dag vandaag, dus het mag. En ik heb al de nodige thuisklusjes gedaan. Met dank aan mijn dwangneuroses, dat ook. De boodschappen liggen nog in de winkel, dus die ga ik zo maar eens verzamelen en naar de thuishaven slepen. Maar eerst moest er worden geschreven. En ja, dat had best kunnen wachten, als je het van een afstandje bekijkt. Al is het moeilijk afstand te nemen van de mentale maalstroom die hier uiteindelijk uitmondt. Waarvan akte.
In mijn hoofd zat al vroeg vandaag het nummer Showroom Dummies van Kraftwerk. Fijne plaat hoor. En dat kwam dan weer omdat ik las over de 14 miljoen ton microplastics die op de oceaanbodem is te vinden – en het eind is niet in zicht. Opbeurende toestand. Als je bedenkt dat inmiddels is bewezen dat het brein en gedrag van vissen niet bepaald gunstig wordt beïnvloed door het plastic dat zij binnenkrijgen en dat ook hun tweevoetige collega de nodige plasticsoep intern verzamelt, dan is de link naar de rebellerende etalagepoppen van onze Duitse muziekkunstenaars snel gelegd. Uiteindelijk worden we allemaal geplastificeerde poppetjes. Die wetenschap schreeuwt om rebellie.
Vervolgens leek het een goed plan mij onvermijdelijk mee te laten zuigen door het eindeloze aanbod op YouTube. Van schitterend, tragisch en nog niet eerder ontdekt oud werk van New Order tot een rant naar mijn hart van George Carlin, en van een live versie van klassieker Der Mussolini (DAF) tot nog maar een gedeelde visie op de nietsigheid van de mens door Ricky Gervais. Om dan uiteindelijk zelf de gitaar te pakken en twee eigen varianten van New Order-songs te brullen. En dan moest de middag nog beginnen.
Inmiddels ben ik weer wat gekalmeerd. Dat is wat typen ook kan doen. Al is het tijdelijk, het is beter dan helemaal niet meer bedaren. Hoogste tijd voor deze showroom dummy om de mensjes op straat te verblijden met mijn flikker allemaal een eind op-kop.
#waanvandedag #neworder #kraftwerk #music #daf #dummies #gervais #carlin #misantroop #100DaysToOffload