Harpistel
Het kleine handharpje met vijf snaren staat na iedere stofzuig- dan wel stofsessie scheef op de vensterbank. Bij hoge uitzondering, want het is echt één van de weinige dingen die ik expres uit het lood neerzet. Gelooft u mij op mijn hemelsblauwe oogjes, voor de rest houd ik van alles netjes recht, etiketten naar voren, op houdbaarheidsdatum en meer van die dwangneuroses om mijn sneue zijn enigszins de waan van controle te geven. Maar de Harp van Opa, zoals het hier in de folkloorse mond heet, zet ik dus bewust zo neer: een beetje speels decoratief onder een hoek van pakweg 20 graden.
En juist dat is iets wat mijn doorgaans nogal nonchalante, zeker als het op dit soort dingen aankomt, levensgezel geestelijk dan juist niet kan bolwerken. Ik ben nu dus heel benieuwd wanneer ze weer met een lichte zucht en een voorzichtige klacht voor zichzelf uit mompelt dat de harp recht moet staan, dus parallel aan het raam. Ja, zo.