Literaar
Over het dak aan de overkant, daar waar een gaar takelsysteem, een hevig verroestte schotelantenne en de top van die ene kale boom de lucht met hun aanwezigheid tooien, drijven de meest uiteenlopende wolken. Wil je een beetje literair overkomen dan zeg je dat de wolken zwanger zijn van regen. Eerlijk gezegd vind ik zo'n zinnetje dus om te spugen. Maar ja, ik ben nu eenmaal een rare snob die niets moet weten van dat soort fratsen. Onzin en lariekoek, ik zeg u.
Om precies die reden kan ik een boek, met een strenge blik speurend naar dit soort onzinnige kwakzalverij, en hoezeer het volgens kenners ook thuishoort in een bejubeld genre of een welgestelde hoek met auteurs, of gewoon kapotgepromoot (fuk joe DWDD), met het meest gewetensverlichte gemak veroordelen en in een rechte lijn verwijzen tot de spreekwoordelijke papierbak. Want heus, hoe tergend ik het schrijfproduct ook vind, ik zal het nooit zomaar weggooien. Hand op het bloedend hart.
Verder ben ik in een opperbest humeur. Vanochtend fijn de boekhandel weer voorzien van schone en opgeruimde kasten, een bescheiden aantal boodschappen gehaald en zojuist de stofdoek en stofzuiger met zwierige vlijt het huis laten shinen. Een was draait ontelbare rondjes, vrouwlief komt over een goed uurtje thuis, samen een voertje en een bijpraatje, en met een beetje mazzel kijken we nog een film. Of Lubach. Of allebei. Dat mag, want ik ben veels te levensmoe om nog iets anders te doen dan oeverloos beeldjes consumeren. Ik wens u dan ook nog een fijne avond met overwaaiende buien.