Puck
In Arnhem staat een huis ja ja, van je singelaa hopsasa. Ofwel, vanavond vind je mij in het Huis van Puck. Geen onbekend terrein. Met MANKES zijn we er twee keer eerder geweest en dat beviel goed. Kan ook bijna niet anders, want een kleine theaterzaal, vriendelijke mensen en een afwisselende avond met muziek, stand-up, kleinkunst en dichtwerk – dan kan het eigenlijk niet mis. En ik ben na zes dagen wel weer toe aan een kwartiertje ontladen en de adrenaline rush. Zoals ik honderd jaar geleden al eens typte, dat is de drugs waar ik hard op ga.
Na vanavond moet ik, zoals het er nu naar uitziet, mijn plas ophouden tot eind oktober wanneer ik in Engeland herrie mag maken. Tenminste, als ze mij er aan de grens door laten. Zover is het nog lang niet, eerst straks naar Arnhem. Hashtagzinin. Je weet toch.
Muziek, muzak, doordegrondzak. Vanochtend zat ik bij de tandarts braaf en precies op tijd te wachten op een mondhygiënische fuif en teisterde Radio 10 mijn oren. Met uitsluitend de beste hits. Volgens hun dan. Want wat zijn hits en wie en wat bepaalt dat? Nou, voorzetje: geld, netwerk, handjeklap, marketing en vooral heel dik vet toeval. Hoe goed, geniaal of vreselijk je ook bent, het is en blijft toeval, minuscule topjes van enorme ijsbergen. Bedenk dus altijd wanneer je geplaagd wordt door een oorwurm dat er nog een hele kolonie aan oorwurmen aan voorafging en dat het einde nog even niet in zicht is. Opdat we niet vergeten.
Wat we wel lijken te vergeten is dat ijsbergen uiteindelijk smelten. En dat heeft gevolgen. Verplaats je dus naar een hoger gelegen plek. Arnhem bijvoorbeeld. Vanavond dan toch op z'n minst. Hoog en droog een avond vergetelheid. Weg van overstromingen en ellende. Hier kan het nog.
Tik ik 'm alvast af met The Sisters of Mercy. Flood II.