Versnipperdag
Vervelen is eigenlijk nooit een optie. Zelfs niet op dit tijdstip. Vandaag begon alles al mooi op tijd. Omdat ik nauwelijks nog echt een nacht doorslaap – Godelieke weet waarom ik nacht in nacht uit ergens tussen 2 en 5 om de haverklap wakker moet worden en me een slag in de rondte droom en dan helemaal naar de klootjes de dag dan maar hallo zeg – is het altijd weer een hele klus om op te staan wanneer het echt moet. Maar goed, als je dan die lieve koppies van collega's in de boekhandel ziet, dan weet je waar je het voor doet. Natuurlijk deden we eerst een rondje onvermijdelijk beste wensen en daarna werden er boeken verkocht, werd de inventaris nagelopen en pakte ik de verse zending boeken uit. En dat ik in mijn vrije tijd toch nog even de lunch ter plekke gebruik zegt genoeg over het plezante gezelschap.
Tegen twee uur stond ik natgeregend met gitaar en effectenkoffer inclusief goede moed te wachten op station Amstel. Vrouwlief zou ook daarheen komen en dan samen door naar Den Dolder. U verwacht nu natuurlijk dat de boel in het honderd liep, maar helaas, alles ging zonder vlekken. We waren dan ook in een poep en een scheet in ons oefenhok en repeteerden voor het eerst in zowat 8 maanden weer eens. Oud werk, maar ook nieuwe nummers. En dat allemaal om ons voor te bereiden op het optreden van 24 januari tijdens de Arnhemse Uitnacht. Je moet toch wat, dus dan maar gelijk iets cultureel goeds.
U begrijpt, net weer thuis, voldaan zelfs, hoogste tijd voor een welverdiende douche, pyjamafeest en thee. Dat ons gekke Donaldje ondertussen gezellig wat kolen op het vuur gooit in het midden van het oosten en we nu maar moeten afwachten of het echt helemaal en volledig uit de klauwen loopt, mag de pret niet drukken. Althans, nu even niet. Ik wens u allen een goede nacht met slaap zo lekker als slaap maar zijn kan.
#waanvandedag #mankes #uitnacht #arnhem #repetitie #boekhandel