Shirtreclame
Even wat anders voordat ik weer in een eindeloos Atlasgezang verval. De stand van zaken in muziekland: twee nummers opgenomen, gemixt en gelijk maar een master eroverheen. Tik aan. Binnenkort iets met video en dan verschijnt het als vanzelf in het openbaar.
Ondertussen ben ik allerlei digitale werelden aan het verkennen en lees ik mij in. Linux is me er eentje. Plus alles wat daar bij komt kijken. Technisch geleuter waar je als onschuldige lezer niks aan hebt. Vermoei ik je dus verder niet mee. Maar leerzaam is het. Net als het bijwerken van allerlei sites die soms zomaar stiekem ineens een tik van de molen nodig hebben. Check.
Tenslotte liep ik eind vorig jaar pardoes met een dikke glimlach rond. Dat was even schrikken. Wat was het onbedaarlijk geval? Uit een van de kerstpapiertjes straalde mij een shirt toe met daarop een print van een zelfbeeld. Waarmee inmiddels mijn derde one of a kind-tee terloops een feit is. Omdat ik heel goed begrijp dat deze jubel niet zonder beeld door het leven kan, hieronder de tekening met bijschrift (geplukt van schijngestalte).
Ik vermoed overigens dat wanneer je dit bericht via e-mail ontvangt, dat je dan even op de link boven het bericht moeten klikken om naar de website te gaan en daar te kijken waar ik over bazel.
— Deze tekening maakte ik op een stuk zwerfkarton met een dikke stift. Daarna de boel gefotografeerd, digitaal bewerkt en geïnverteerd. Ik ben er altijd erg over te spreken geweest. Dat mag best als je iets hebt gemaakt. Al die valse bescheidenheid moet maar eens bij het grofvuil. Des te leuker toen ik de tekening op een t-shirt als kerstcadeau kreeg. Daar loop ik nu te pas en te onpas mee te shinen. —