Snuit Elf
Hiephoi, het is officieel: ik ben sinds lange, lange tijd toch echt weer eens ouderwets verkouden!
Na eerst een dikke week van gezellige niesbuien als reactie op de stofferige mijten en het stelselmatig negeren van de daaropvolgende keelpijn, kan ik er nu niet langer onderuit. Mijn arme lijfje voelt zoals dat voelt wanneer de ellendige mens de koude van ver haalt. Vingertjes te glad, smaak te loos, algehele stramheid der gewrichten, de oortjes dicht en dan weer open en dus die fijne droge, schrale prop achter in het doorgaans zo lieflijk gevooisde keeltje. Ach en wee, want het niesen gaat ook vrolijk door. Mijn humeur is opperbest alleen krijg ik daar bar weinig van mee.
Heb meelij en ik lijd op een later tijdstip mee met u. Met besnoten groet verblijf ik wanhopig uitkijkend naar verbeterde tijden.