ego echo

mabel

Als je het nog niet hebt gezien: op het fatalistische boek dat veel mensen ook kennen als feestboek of gewoon Zuckerbergs Bijbelgordeldiertje, hebben we een paar foto's van afgelopen zondag gedeeld. Waarom daar dan in hemeltjesnaam? Nou ja, omdat ze daar ook werden geplaatst door de organisatie. Dus dan doen we niet lullig en houden we de boel zonder gezichtsbedrog binnenshuis. Gaat dat zien!

Had ik zelf trouwens ook wel gewild vandaag, gewoon binnen blijven. Maar nee, de boodschappen dachten daar anders over en sleurden mij achter mijn schermpje vandaan, waar ik tegen beter hopen in de buienmelder maar bleef verversen. Het zag er toch echt steeds uit als een droge periode achter de helse buien die de droogte uiteindelijk opeisten. Helaas voor deze tata, na uren gluren moest het gebeuren. Op de fiets en er doorheen, ouwe. Wat ik nu wel zeker weet is dat mijn regenjas niet meer waterdicht is. Het zij zo. De boel hangt nu wat aan het wasrekje in de keuken te bungelen in afwachting van betere tijden. Met een beetje mazzel heb ik vanavond weer droge schoenen en jas wanneer ik mij, als de berichten mij nu niet weer in de maling nemen, regenvrij door de straten mag bewegen op weg naar een glas thee en een goed gesprek.

De dag miezerde zo een beetje winderig voort met voor mijn doen veel telefoonverkeer. Daarom tril ik nu nog een beetje na. U weet, bellen is geen hobby van mij. Al ligt het er natuurlijk ook een beetje aan met wie, vooruit.

Ik bespaar mijn lieve, trouwe lezers vandaag verder mijn voorspelbare retoriek. Precies, ik ben soms best een aimabel mens. Binnenkort zal ik vast wel weer in blinde woede en frustratie achter de typemachine kruipen, maar voor nu wens ik eenieder een vrolijk – en bij voorkeur diervrij – avondmaal. Toedels.

#waanvandedag #regen #mabel #100DaysToOffload #smalltalk #mankes