Gezellig nadruipend van de zondvloed die mij wist te overvallen na het boodschappen doen, hoop ik vooral dat mijn schoenen morgen weer droog zijn. Ik ben zo'n type mens dat maar één paar heeft, weet je. Niet uit zuinigheid, maar gewoon, als het lekker zit, dan vind ik het prima en sleep ik mij weer een jaar of twee voort op het verkozen schoeisel.

Gelooft u mij maar op mijn diepblauwe ogen waarin je kunt verdrinken: een fijn paar schoenen vinden is nog best een gedoe, al zeg ik het zelf. Hoewel, ook mijn levensvreugde alhier kan dat beamen. Ik ben een lastige schoenenklant. Dan weer te nauw, te smal, te wijd, teveel knelling, ja precies daar. Te zwaar, te hoog, te laag, te kleurig of gewoon lekker pùh: te stom. Of toch te duur. Tenminste, niet binnen mijn budget. Want over duur kun je natuurlijk stevig van mening verschillen.

Net als wanneer je eco-bewust boodschappen doet, of klimaatneutraal je leven een beetje met de wind mee wilt leven. Ook dat kan een lieve duit kosten, dus dan moet je keuzes maken. Al zou het veel logischer zijn dat een allesvernietigende economie juist onbetaalbaar zou moeten zijn. Daarom ook vandaag mijn warme respect voor de activisten op Schiphol. Het is een speldenprik wellicht, maar als je dat maar vaak genoeg doet, dan moet het vermaledijde systeem op een mooie dag eens doorzeefd zijn en zo lek als een mandje ten onder gaan.

Nou, schoenen dus. En graag droog voor morgen lieve schatten. Lukt dat niet, dan is mijn afdruk in ieder geval duidelijk zicht- en hoorbaar. Dat kan vast ook zo z'n voordelen hebben, al weet ik nog niet welke. Liever blijf ik wat dat betreft onwetend.

#zondvloed #activisme #schiphol #schoenen #afdruk #waanvandedag