Kerstbomen. Bomen als in praten. Praten over kerst. Het kan, dus vooruit dan maar. Vooral praten over de kerstboom an sich. Het zijn best gezellige dingen. Uitbundig of sober versierd, mij maakt het niet zoveel uit. Het liefst wel echt. Nep is toch maar gewoon een stekelige takkenzooi plastic. Al begrijp ik de praktische kant wel hoor. Het gemak ook vooral. Je hebt ze tegenwoordig ook van hout, trouwens. Plankjes. Nog niet eens heel lelijk of gek. Soorten, maten, kleuren, geuren en smaken. Jawel, ook smaken. Chocoladebomen bijvoorbeeld.

Wees trouwens gerust, ik heb nu eens niet een niemanddallerig introstukje en dat ik dan ineens weer begin over alle vreselijke gevolgen van kerstboomplantages, nog meer plasticsoep en verstikkende houtkachels. Het kan heel makkelijk, maar zoals u weet, ik kies ook vaak voor de minder makkelijke weg. Of ik kies helemaal geen weg en zweef gewoon maar wat door de ruimte. Waarvan akte. Adem uit.

Waar wil ik dan heen met mijn getyp? Nergens heen. Gewoon een beetje ouwehoeren over bomen. En vooral dat ik ze heel leuk vind. Bij anderen. Hier, thuis, voor mezelf hoeft het niet voor mij. Ja, ik weet het, mijn lieve vrouw zou het graag anders zien. Wel een boom in huis. Maar ja, ze weet ook dat het dan geen enorm relaxte periode wordt. Ik ben me er eentje. Ik krijg al hartkloppingen als ik eraan denk. Een kerstboom kopen. Naalden. Mee naar huis nemen. Naalden. Optuigen. Naalden. Aftuigen. Naalden. Wegbrengen. Naalden. En dan nog weken of maanden daarna. Naalden. Dus waarom dan geen nepboom? Ja, dat wilde ik net al zeggen: daar kan ik niets mee. Geen gevoel heb ik daarbij. Behalve leegte. Nou, dan heb ik liever de leegte van helemaal geen boom. Dan weet je tenminste wat je mist. Want zo is het ook. Ooit deed ik wel aan een boom. Tegen beter weten in. Dat ook.

Het is overigens geen jeugdtrauma ofzo hoor. Het is gewoon mijn idiotie. Ik bewaar juist goede herinneringen aan de tijd dat mijn ouders nog een echte boom in huis haalden. Als je dan 's ochtend naar beneden kwam en dat ding zag staan. Een entiteit op zich. De dennengeur. Zelfs het gedoe met optuigen kon ik waarderen. Voorafgegaan door een heel ritueel met gezoek en gevloek op zolder naar de doos met ballen en slingers. Daarna was het vrede op aarde. Tenminste, vrede: tevreden. Dat is meer het woord dat er bij past.

Al met al, ik weet dus wat ik niet in huis haal wanneer ik boomloos blijf met kerst. Soms kun je heel tevreden zijn met de herinneringen of het heden. Het gedoe dat anderen overhoop halen zodat ik bij hun thuis naar een boom kan kijken. Of zoals vanochtend op het werk. Elk jaar wordt de uitpaktafel versierd met een kleed, een boom en eromheen pakjes voor iedereen. Dat ziet er zo lief uit. Zelfs zo lief, dat ik mijn cadeautje expres tot dinsdag laat liggen. Dan haal ik het dinsdagmiddag net voor sluitingstijd op en kan ik gelijk de collega's die er dan zijn een paar mooie dagen wensen. Ik heb er nu al zin in, en dat meen ik nog ook.

Wat we overigens hier thuis wel elk jaar doen is extra kerstlampjes ophangen in huis. We hebben namelijk sowieso al boven ons bed het hele jaar van die lampjes hangen. Die zijn onderdeel van onze dagelijkse verlichting. Maar rond kerst hangen we er nog een snoertje bij. We doen vaak ook iets met ballen in een plant en soms zelfs een ketting of slingers aan de boekenkast of ergens waar ik er zo min mogelijk kans van onthoofding op heb. En heel soms kopen we een mini-boom. Stiekem vind ik dat dan heus wel weer leuk, maar dat moet je nooit hardop zeggen. Stel je voor. Straks wordt er gedacht dat ik het naar mijn zin heb in deze tijd van het jaar. Gaan we dus gezellig eventjes tussen ons houden, oké? Snaveltje toe. Fijn.

#kerstboom #bomen #kerst #waanvandedag

Het blijft toch lachen met de mensjes. Zwitserse wetenschappers stuurden na een pittige studie het bericht de wereld in dat het een goed idee is om een biljoen bomen te planten. Het is de kern van een nieuwsbericht van een dag of wat terug. Ik was met stomheid geslagen en nu blijft dit strakke plan maar door mijn hoofd spoken. Bomen planten. Dat bedenk je toch niet? Dus wij met ons gezonde verstand met z'n allen héhohého de bossen met voetbalvelden tegelijk kappen. En wat blijkt? Je moet juist bomen planten! Ja, da's lekker dan. Hebben we zowat de hele planeet waarop we te gast zijn leuk en ook heel effectief groenzinnig ontmanteld met als bonus een lekker temperatuurtje en op z'n tijd een megagolfslagbad, levende barbecues en ander volksvermaak, kunnen we weer helemaal opnieuw beginnen met die bomen. Wat heb je nou helemaal aan die dingen? Ze zijn alleen maar goed voor eikenprocessierupsen en ander nutteloos gekriebel. Pfff....

Ik denk eerlijk gezegd dat het een hoax is. Gewoon om ons allemaal gek te maken terwijl we juist zo goed bezig zijn. Vooruitgang anno nu was nog nooit zo mooi. To name but a few perks: nooit meer file (want altijd file is geen file maar een staat van zijn), altijd een handig rookgordijn dus nooit meer gedoe met zelf lamellen of gordijnen ophangen, gratis mondkapjes (daar hebben we nota bene generaties voor gestreden!) en zoals al gezegd: het hele jaar door nagenoeg zomer ergo barbecueën tot je geen kip meer kan zeggen!

Gelukkig zijn onze meiden, zoals het hoort, gewoon tweede geworden. Tenminste nog iets wat hetzelfde blijft in deze rare wereld. Of zouden wetenschappers straks met het plan komen om de VAR af te schaffen? Creepy gewoon!

#waanvandedag #bomen #ontbossing