Het is nauwelijks voor te stellen, maar sinds ik hier zes jaar geleden kwam wonen is het een aaneenschakeling van verbouwingen en renovaties om ons heen. In een staat van continue overprikkeling zijn de boor-, timmer- en freesgeluiden onmogelijk te negeren. Terwijl dat zou moeten kunnen, zou je denken. Er wonen zat mensen langs een spoorbaan of boven een café. Dan is het mogelijk dat die geluiden gewoon behang worden. Het zal ook wel met de overgevoelige aard van deze tweevoeter te maken hebben.

Illustratief is dat ik dit typ en er ondertussen een politiehelikopter laag rondcirkelt, veegwagens door de straat rijden en de vuilcontainers op de hoek met het bijbehorende kabaal worden geleegd. De aannemers die bezig zijn in het pand schuin onder, staan nu buiten te roken (dank u voor de extra dimensionale belevenis) en praten tegen elkaar op een volume alsof ze nog aan het klopboren zijn. Ze lachen heel hard. Zij wel. Ik kan het echt niet helpen, maar ik vervloek ze allemaal, stuk voor stuk en graag nog een beetje meer.

De dagen zijn als wachtkamers. Ik kan van alles doen, maar kan mij nergens toe zetten. Ik schreef het gisteren al: gepreoccupeerd. Nou ja, dan zijn al die lawaaimakers niet bepaald wachtkamerfähig; daar verwacht je gespannen stilte, een kuchje, een schuifel en een zacht gemompel. Al is dat ook geen vanzelfsprekendheid meer. De mens begint steeds meer herrie te produceren om boven zijn eigen kabaal uit te komen. Iets met een vicieuze cirkel.

Nog een herinnering. Mijn moeder staat op de overloop tussen de kamers van mijn broer en mij in. Hij en ik liggen in ons bed, mijn moeder zingt. Soms een kinderliedje, soms gewoon iets uit haar eigen hitparade-jeugd, soms een complete medley, ofwel een mix van alles wat ze in haar repertoire heeft. En dat is nogal wat. Ik denk dat het bij elkaar hooguit een kwartier duurde, zo 's avonds voor het slapen gaan. En wanneer ze zei dat het nu mooi was geweest, vroeg een van ons meestal nog om een toegift. Ze deed dan alsof ze tegenspartelde, maar gaf altijd toe.

Bouwvakkers zouden er een voorbeeld aan kunnen nemen en hun oorverdovende, zenuwslopende mayhem in kunnen stoppen en zachtjes toezingen dat het mooi is geweest. Nee, ook geen toegift. Klaar.

#waanvandedag #mayhem #100DaysToOffload #bouw #gentrification