Regel uit de maat
Tja, wat moet je met die slappe hap. Typisch angstbeleid. Als de dood dat het volk niet meer vrolijk wordt van de VVD en aanverwante onzaligen en er straks een afrekening volgt in maart. Dus dan maar een berg halfbakken regeltjes met honderdduizend vage uitzonderingen. Meest idiote van het stel vind ik nog steeds de bijeenkomsten vanuit geloof of religie. Alsof er niet al genoeg waanbeelden over de planeet zweven met alle deliria als schrikbarend gevolg.
Het is ook tenenkrommend en zorgwekkend dat een virus wordt aangeduid als onzichtbare vijand. En dat we er echt heel hard tegen vechten en dat ook echt heel erg goed doen (Mark spreekt in zijn vrije tijd graag zalen vol peuters toe), echt heel knap, maar ome Mark kan echt even niet anders dan net doen alsof we dat virus niet zelf hebben veroorzaakt. Het virus is boe! Het virus maakt ons mooie leventje zuur, bah! Stout virus! Weg ermee! We moeten vechten! (Gek, ik moet ook ineens aan Freek Vonk denken.) Mark R. te 's-G speelt met verve de vermoorde onschuld met zijn opgestroopte mouwtjes en oeps, weer een volgeplaste luier. Een pratende lul met vingers. Ja Mark, ik heb het weer over jou. En ook over je handpopje Meneer de Jonge met z'n guitige schoentjes en dito haartjes. Hippe dodo die denkt dat zijn god het wel regelt. Wat een dom gelul allemaal.
Oh, en laten we ondertussen alsjeblieft hopen dat de sectoren die van geen enkel nut zijn, behalve dan hersenloos (leed)vermaak, niet massaal omvallen. Wat een onmogelijk gehuil is dat toch weer. Er lijkt nauwelijks nog iemand in staat te zijn om buiten z'n eigen tere hokje te denken. Gast, als je clubje overeind blijft en de bezoekers of zogenaamde supporters massaal omvallen, dan heb je uiteindelijk ook niks meer om centjes aan te verdienen. Soms is het buigen of barsten. Wie je ooit wijs heeft gemaakt dat dingen gewoon zo horen en altijd alles blijft zoals het is, die mag je met terugwerkende kracht in een diepe put gooien. Maar ja, vooruitdenken hè, verbanden leggen, dat was nooit het sterkste punt der pruillippenden in deze neo-liberale hel.
Wat dan wel? Simpel houden. Duidelijke en strakke maatregelen. Niks mits of maar. Slikken of stikken. Op de blaren zitten. We zijn allemaal direct of indirect schuldig. Behalve de miljarden uitgebuitte mensen die elke dag ploeteren voor ons luxe leventje en als eerste de klos zijn van versnelde klimaatverandering ergo: virus. Het is context, dummy.
Even inzoomen: vanaf nu alles in het teken van sectoren die er wel toe doen. We weten allemaal welke dat zijn. Werk ondertussen als een gek aan een totale omslag in het economisch denken en handel daar dan ook gelijk naar. Ruim alle bullshit-banen op, voer een basisinkomen in, scheld schulden kwijt, voer stevige belastingen in op vermogen, niet meer en meer windmolens en zonneparken of kernenergie om aan onze ingebeelde behoeften te voldoen, nee het moet juist allemaal heel veel minder. Weg met de rampzalige bio-industrie. En alles wat wel echt nodig is eerlijk verdelen. Makkie.
Laten we anders even aan Geertje vragen of hij Minder-Minder wil roepen, kan hij heel goed. Het kan en moet echt allemaal minder. Het is maar een bescheiden greep uit hoe het per direct anders moet als we nog een paar generaties een leefbare planeet willen bieden. Dat geldt voor al het leven, knoop dat in je rare oren.
Dit is binnen amper tien maanden de uitgelezen (minstens tweede) kans om alsnog te laten zien dat je stiekem wel in staat bent om vooruit te denken, Markje. Dat je heus best om volgende generaties denkt en geen egoïstische zakkenvuller bent. Dat je ineens wel daadkracht en moed hebt. Steek je nek uit en neem het risico dat je kop er met een (ver)schoon(d) geweten af gaat. Beter dat dan met een dikke spaarrekening eenzaam wachtend op het doek dat hoe dan ook valt. Kom op kerel, je kan het.
Ik zet alvast mijn eigen liedje op (soms moet je jezelf kietelen) met daarin de zalige frase slowly we go under. Want zo is het ook. Hoop doet kleven. Getsie.