Tussen de buien door
Joehoe, nog even over die economie. Die is niet gestopt, dus dan hoeft ie ook niet te worden opgestart (wat ik overigens een heel lelijk woord vind, net als uitprinten en oppimpen). De economie is een verzinsel, dus het is sowieso al geen ding met een motor. Als je al in dit verhaaltje gelooft, wees dan zo eerlijk om te zeggen dat de economie is veranderd. En laat dat nu precies mijn stokpaardje zijn: alles verandert, altijd.
Zo komt er ook geen 'nieuw normaal', want dat impliceert een oud normaal. Een norm is ook maar een gemiddelde en per definitie is dat niet altijd iets goeds. 'Omdat iedereen het doet' of 'zo hoort het gewoon' zijn zo'n beetje de slechtst denkbare redenen om iets te (blijven) doen. Je moet kritisch zijn, vragen stellen. Dat zie ik als mijn minimale plicht, dat is mijn bescheiden rimpeling in de vijver. Waarom doe ik dit zo, waarom is het altijd zo geweest? 'Altijd' bestaat niet als zodanig, het is geen constante. Anders zouden we hier niet op deze kekke bol in de bizarre ruimte rondlopen. De enige constante is, ja, daar komt ie weer: verandering. De norm verandert. Dat is het enige.
Ook nog even over de helden, de frontlinie, de vechters, de strijders en al die andere oorlogskreten: hou daar nou eens mee op. Er zijn mensen die al decennia lang zwaar worden ondergewaardeerd en onderbetaald, die zichzelf, net als al die talloze jaren hiervoor, uit de naad werken. Het is te triest voor woorden dat dit nu pas wordt erkend. Laat dat even doordringen. En niet juist nu – nog zo'n lege huls.
Ah, en als ik dan toch weer zo lekker aan het zaniken ben. Het is niet de schuld van China of een andere specifieke bevolkingsgroep of daar weer een subcultuur van. Of 5G (al kan dat op zichzelf ook heus een hoop ellende geven, vast wel). Er is slechts één levensvorm die schuldig is aan alles, inclusief 5G en alle andere G's. Precies, kopt u 'm zelf even in? Fijn. Zoals ik eerder al schreef: wij zijn het virus.
Goed. Laat ik positief eindigen.