Ik lig geheel op schema. Na zowat een etmaal volledig in het teken van het optreden met MANKES in Arnhem, tijdens de Arnhemse Uitnacht, kun je me nu nogal opvegen. Geen probleem, want het is het mij zeer waard, beter gezegd, vol waarde – waardevol. Om dan ook nog eens na afloop van onze twee intensieve sets een staande ovatie te krijgen. Dat is iets waar je verlegen van wordt en wat tegelijk een enorme kick geeft. En dan zijn er nog de bonuspunten, zoals de mensen die speciaal voor ons een reis ondernemen, verwacht en onverwacht. Het plaatje is compleet met de omgeving waarin we speelden: de bibliotheek, op een intiem podium van Huis van Puck, een huis waar ons tere hartje steeds weer blij van wordt. Nou, alles bij elkaar ben ik een tevreden mens. Brak, zelfs brakker dan brak, maar tevreden. Dat kan gewoon.

De komende dagen zal ik nog wel enigszins en op gezette tijden half-huilend in verscholen hoekjes doorbrengen, heus. De keerzijde van uitgewerkte adrenaline. U weet het inmiddels, een betere pijnstiller is er niet. Verder heb ik er niet veel aan toe te voegen, ik zit vooral te typen en weer te wissen, verbeteren en dan in mezelf te vloeken. De vingertjes doen niet wat ik wil en dat is volledig verklaarbaar wanneer je niet weet wat je wilt. Behalve dan met een dekentje op de bank. Dus laat ik dat dan maar gaan doen. Houdoe en de mazzel. Tot gauw.

#muziek #mankes #uitnacht #arnhem #rozet #huisvanpuck #waanvandedag