Atlas
Genoeg! Genoeg om mij druk om te te maken. Teveel gestoordheid en hypocrisie op deze planeet, ik kan gewoon niet kiezen. Misschien moet ik het daarom nog maar even niet doen. Al kan ik het niet laten om iets uit de roman Weersverwachting (Jenny Offill) die ik nu aan het lezen ben te citeren, dat wat mij betreft de spijker op de kop slaat. Dan heb ik in ieder geval een van de vele frustraties toch weer een seconde of wat gekanaliseerd. Komt ie.
V: Wat is de filosofie van het laatkapitalisme? A: Twee wandelaars komen onderweg een hongerige beer tegen. Een van hen haalt zijn renschoenen tevoorschijn en trekt ze aan. 'Beren rennen harder dan mensen', fluistert de ander. 'Ik hoef alleen maar harder te rennen dan jij', zegt hij.
Ach wat, ik ga gezellig nog even door. Leeswaarschuwing! Rivieren kleuren dieselrood, nertsfokkerijen sluiten omdat het een risico vormt voor de mensheid (voor nertsen is het blijkbaar een paradijs), de hoeveelheid besmettingen in de vleessector zijn dagelijkse kost (niet alleen onze collega-dieren lijden, maar ook de uitgebuite arbeiders aan de lopende bloedband), maar het volk vreet z'n vlees alsof er niets aan de hand is.
Nederlandse verzekeringsmaatschappijen, pensioenfondsen, banken en Shell investeren schaterlachend in gebieden waar de permafrost als een gek ontdooit en TBC collecteert dagelijks zo'n 5000 doden. Ruim 5,5 miljoen kinderen onder de 5 jaar sterft jaarlijks omdat de meest basale zorg ontbreekt. Maar hier in het westen hebben we er gelukkig geen last van, dus waarom zouden we ook maar een vinger uitsteken? Eigen zorg eerst!
Vluchtelingen drijven nog dagelijks levenloos in zee of zitten gevangen in kampen zonder enig zicht op veiligheid, werkend sanitair of gewoon, een waardig bestaan.
Sprinkhanen eten hun buikjes rond met dank aan de kaalslag in naam der uitputtende landbouw en veeteelt. Complete bevolkingsgroepen sterven van de honger terwijl hier in het volgevreten westen het voedsel dag in, dag uit wegrot omdat het verdeelsysteem niet optimaal werkt. Ondertussen draaien de fabrieken overuren, want productie moet er zijn en het liefst nog meer dan gisteren. Het is nooit genoeg.
Over sprinkhanen gesproken. De wereldbevolking steeg binnen 120 jaar van ongeveer 1 miljard naar dik 7 miljard. Dat heeft gevolgen. En ik ben slechts een roepende in een sterrenstelsel en beslist niet de enige. Al eeuwen terug werd er terecht kritiek geleverd, er is gewaarschuwd, steeds weer. En toch doen we met z'n allen of we het niet weten. Kop in het zand en alles komt goed.
Hiephoi. Stiekem dus toch maar een handjevol lijden opgeschept. Als toetje een bemoedigend woord. De vogels kwetterden vanochtend uitbundig toen ik voorbij fietste en de bomen lachten breeduit om het het gekriebel op hun takken.