Coronabeleid. Zo'n woord impliceert dat er ook daadwerkelijk beleid is. Maar de werkelijkheid leert dat er maar wat wordt gedaan. En zelfs dat gebeurt niet met overtuiging. Kan ook niet, want hoe ga je beleid maken op iets wat tot een maand of wat geleden nog uit het zicht was. Zou je denken.

Daar zit gelijk het grootste probleem. Er had wel beleid gemaakt kunnen worden. De signalen waren overduidelijk. Er is al jaren en jaren gewaarschuwd dat het een kwestie van tijd was voordat een dergelijke pandemie zou uitbreken. Maar wat kon ons nu helemaal gebeuren? Virussen, enge ziektes, dat was iets voor de onderontwikkelde gebieden. Ver van ons bed met warme dekens schijnveiligheid, zo blijkt.

Inmiddels probeert de coalitie haar verantwoordelijkheden af te schuiven op de zogenaamde veiligheidsregio's. Burgemeesters mogen de klappen op gaan vangen nu de verkiezingen in aantocht zijn. Slim, want zo blijf je voor het gepeupel buiten schot en kun je wijzen naar anderen. Zandindeogenbeleid. Nog zo'n woord dat immense leegte verhult.

Op zich is er niet veel mis met lokale maatregelen, maar wel als dat tot nog meer angst en verwarring leidt en nog erger, het ontlopen van verantwoordelijkheid. Het is precies wat er mis is gegaan toen we zogenaamd werden overvallen door het virus. Op Europees en globaal niveau was het ineens eigen volk eerst. Niks samenwerken en een overstijgende strategie bedenken hoe een mondiaal veroorzaakt probleem (al is het – niet alleen in mijn ogen – een door het westen veroorzaakt probleem) kon worden aangepakt.

Het blijft al met al wonderlijk hoe een virus (ik herhaal nog maar eens dat wij zelf het virus zijn: we schrapen de planeet leeg en komen dan als vanzelf in aanraking met dieren die normaal gesproken niemand lastig zouden vallen; leven en laten leven zoals dat heet. Of wat te denken van het ophokken van dieren, zoals nertsen, de bio-industrie, met alle gezondheidsrisico's die daarmee bewust worden genomen? Het is letterlijk ziekmakend voor alle dieren, inclusief de tweevoeters) alles op z'n kop weet te zetten en als interessant gevolg zelfs uitstekende mogelijkheden biedt om de waanzin die de globalisatie, het kapitalisme en de bijbehorende eindeloze uitputting van alles wat leeft (oh nee, dat noemen we economische groei en vooruitgang) eindelijk te stoppen.

Het was en is een uitgelezen kans om alles anders te doen. Bezinning. Op z'n minst. Wakker geschud uit de westerse nachtmerrie en de verwoesting die, zo blijkt uit alarmerende nieuwe onderzoeken, helaas onomkeerbaar is. Maar de onvermijdelijke schade zou beperkt kunnen worden. Generaties na ons zouden nog een prima bestaan kunnen hebben. (Oké, voor zolang het duurt, maar dat is inherent aan het leven zoals we het denken te kennen. Alles is tijdelijk.) Helaas is Sapiens niet zo verstandig en simpelweg helemaal niet in staat om ver vooruit te denken. Kortom, de gevolgen van onze arrogantie zijn ronduit tragisch.

Coronabeleid. Ook de automatische spellingcontrole heeft geen idee wat ermee wordt bedoeld.

#waanvandedag #virus #rappel #100DaysToOffload #local #bio #beleid #politiek