ego echo

massacre

Het voordeel van een midzomervakantieverjaardag is dat ik dan nog zeker een week of wat nadien verrast kan worden met cadeautjes. Zo blij als een kind word ik ervan. Gelukkig ben ik verder heel volwassen.

Francis doet een duit in het feestelijke zakje. Ondanks het gedoe dat er van zo'n storm komt en de onrust die het intern veroorzaakt, kan ik er ook van genieten. Razen en tieren, alles in de war en een nietsontziende veegpartij waar de gemiddelde straatveger jaloers op is. Ik geef toe, zou ik nu met de trein op pad moeten en dan natuurlijk precies het traject met omgewaaide bomen of andere kinkkabels, dan zou ik lang zo tevreden niet zijn. Ik verkeer vandaag in een omstandigheid van alleen naar buiten moeten voor de boodschappenriedel en een cadeautje voor iemand die against all odds vandaag haar geboortedag begroet. Maar hé, dat buitenleven doe ik allemaal gezellig pas als de ergste woei verwaaid is. (Ondertussen stuurt de jarige in kwestie een prachtige foto van het strand, de zee en de duistere wolken. Best jaloersmakend en tegelijk een behoorlijk treffend zelfcadeau.)

Overigens, Francis doet ook nog iets anders. Ja, precies, nostalgie aanwakkeren. Ooit bedacht ik de naam Flowers for Francis voor de band waarin ik toen drumde. Een naam die dan weer werd ingegeven door het, wat mij betreft, beste PiL-album 'Flowers of Romance', met daarop het volledig ontsporende slotnummer Francis Massacre. Een album waarop donkere drums en ritme centraal staan. Soms hypnotiserend, soms tergend, altijd fantastisch. Grote kans dat ik het zo direct gelijk even uit de kast vis en in een bui van jovialiteit in een klap de buurtjes blij maak met wat tromgeroffel. Het kan nog gekker hoor. Want als het vandaag enigszins lukt, dan duik ik ook even het muzikale archief in om mij ongetwijfeld in alle hoedanigheden te verbazen over de genialiteit, of juist het gebrek daaraan, van de band uit mijn jongere jaren. Het waren hoe dan ook mooie tijden.

Neuzel hier, neuzel daar. Of zal ik toch de gekte nog even aantippen? De waanzin die maar niet stopt, de idioterie der mensheid, de krankzinnige uitbuiterij, de onzinnigheid van het hele bestaan? Mwah. Ander keertje weer. Nu eerst nog wat verder fantaseren over muziek, kunst, feestslingers en taart. Kaarsje erop en zingen maar. Tot je een ons weegt.

#waanvandedag #cadeau #storm #francis #100DaysToOffload #pil #massacre