Soms zou het fijn zijn om gewoon wat te drijven in een zee van wolken. Net zolang tot zinken hetzelfde is als zweven door de ruimte. Tijdloos, zonder grenzen. Ja, oké, wel oppassen voor het ruimteschroot en ander voorbij razend gesteente.

Ik las dat er nu een enzym is gevonden waarmee plastic sneller afbreekt. Dat het dan in dagen in plaats van honderden jaren is afgebroken. Maar ja, afbreken betekent dan toch nog steeds dat het ergens blijft. Volgens mij kan dat nooit goed zijn. Sowieso draagt het allemaal niet bij aan de urgentie dat het minder moet. Met zulke, misschien best goede uitvindingen, blijft het dweilen met de kraan open. Het dweilt moeilijk zonder water overigens.

Dat is het volgende agendapunt. Water. Inmiddels is het zelfs naar de beurs gegaan. Dat kan alleen maar betekenen dat er een stel uitgekookte sjeeskevermensen heel veel gaan verdienen aan een product dat steeds schaarser wordt. Geen leven zonder water. Dus wat moet je dan straks met al je geld, zogenaamd slim verdiend over de miljarden lijken van anderen. Precies, stik er maar in.

En is het wel slim om jongeren nu aan te wijzen als schuldigen van de huidige covid-periode? Ja, het zijn allemaal snotneuzen, maar dan nog zou het volgens mij een beter idee zijn om niet te gaan veroordelen. Beter zou het zijn om ze mee te krijgen in de noodzaak om (hun) gedrag te veranderen. En dan heb ik het niet alleen over de schijnveiligheidsmaatregelen, maar natuurlijk vooral over het grotere geheel. Ik geef ze trouwens geen ongelijk, althans, niet helemaal. Nu opgroeien betekent niets minder dan continu in dikke neonletters NO FUTURE om je heen zien. Al is die oerkreet van alle tijden, zo is het ook. En het feit dat het van alle tijden is, is al tragisch genoeg. De boodschap dringt al decennia niet door. Het gevolg is dat iedereen, precies zoals onze collega-apen, zo snel en zo hoog mogelijk in een boom klimt. En dan maar denken dat je daar goed zit. Susgedrag. Het is hooguit uitstel van executie.

Heb ik nog iets opbeurends te melden? Nah, waarom zou ik. De lucht is dikgrijs net als mijn gemoed, maar dan een tikkie duisterder. Toch zie ik stiekem wel uit naar morgen. Eindelijk weer een optreden, ondanks alle rarigheid. Noem het vluchtgedrag, escapisme. Beter dat dan een fles, pillen of een poedertje. Snuiven, slikken, stikken. En er was licht. Nee, dan heb ik het liever donker.

#waanvandedag #world #news #100DaysToOffload #nieuws #headliner #mankes #muziek #ilfu