Vanaf station Amstel fiets ik vaak met een omweg naar huis. Tenminste, als het niet regent en de wind zich een beetje gedeisd houdt. Dat gaat dan zo langs het Flevopark richting de Nesciobrug en dan net daarvoor weer naar links langs het kanaal over de smalle dijk terug richting Amsterdamse brug en dan de wijk in. Tot zover deze aflevering van Fietsen Met Een Routebeschrijving Waar Je Verder Bizar Weinig Mee Kan.

Terwijl ik de zijwind langs het kanaal gezellig wat zweetdruppels gunde, bedacht ik mij iets. Ik zeg er alvast bij: het slaat niet echt ergens op, is totaal niet relevant en je kunt met gemak een willekeurige andere gedachte hiervoor in de plaats hebben. De wereld zal haar rondjes draaien, de zon komt op en gaat weer onder. En toch leek het mij wel een geinig dingetje. Namelijk, hoeveel zou de zeespiegel zakken als over de hele planeet alle boten uit het water zouden verdwijnen? Ongetwijfeld maakt het nauwelijks ene ruk uit. De welbekende druppel op een gloeiende plaat.

Hoewel, niet helemaal. Het scheelt een flinke slok brandstof inclusief het boren naar, delven van en dan nog de uitstoot van al dat industrieel genot en de uiteindelijke boot die er mooie wolken vuile lucht van maakt en dito intrigerende olievlekschilderijen op het water. Dus ja, dat scheelt indirect ook een hoop zeespiegelstijging. Maar, voor de verandering mag je dat nu even helemaal loslaten; de mooie bol waarop we ons armzalige leventje leiden wordt er niets wijzer van en ik doe daar heel even niet moeilijk over. Ik ben gewoon alleen maar nieuwsgierig naar de uitkomst van de vraag: geen boten –> hoeveel meter, decimeter, centimeter of minder zakt het water.

Ik ben allesbehalve een rekenwonder. Niet dat er wonderen nodig zijn om dit te berekenen, maar ik geef eerlijk toe dat ik het niet voor elkaar ga krijgen. Toch zal er best een vrolijke dwaas zijn die hier een uurtje mee aan de slag kan. Je moet het willen, dat ook.

Dus voor de lezers die op dit tijdstip de slaap nog niet kunnen vatten (wees gerust, echt tastbaar is de slaap niet) is dit misschien een fijn schaapjesoverdedam-variant. Of voor de bezoekers die hier gewoon een leuk tijdverdrijf aan kunnen hebben, leef je uit en mis de boot niet.

#waanvandedag #rekenen #zeespiegel #boot #100DaysToOffload #fiets

Kunst is lijden. Dat je het weet. Los daarvan, ik zag een interessante aflevering van Tegenlicht: Waterlanders. Over hoe dat dan moet nu en straks met dat stijgende water. En eindelijk hoorde ik daar iemand iets zinnigs over zeggen. Precies dat wat ik ook al zolang denk: waarom steeds die strijd tegen het water. Wat is dat voor gekkigheid, waarom vallen we het water aan? Waarom is de zee de vijand, welke gek heeft dat verzonnen?

Ons land bestaat voor meer dan de helft uit zeebodem. Laten we het teruggeven aan de zee in plaats van nog meer inpikken. Dat het linksom of rechtsom gevolgen heeft staat buiten kijf. Maar ja, wie heeft dan ook ooit bedacht dat we op de meest risicovolle plekken het 'hart van de economie' (economie heeft geen hart, geen ziel en geen zaligheid en is een van de vele bizarre verzinsels die wij als mensjes nu eenmaal graag willen geloven – edoch, u begrijpt mijn punt) zouden laten pompen. Noem maar op: de hele Randstad met al haar bebouwing, industrie, steden, landbouw en veeteelt, chemie, havens en noem alle ranzigheid maar op. Dat staat allemaal op een plek waar normaal gesproken zeewier en vissen zouden wonen. En dat geldt ook voor een heel groot deel van Zeeland (je verwacht het niet), Friesland en zelfs Groningen. Toch ook geen lullige gebieden met onder andere grazige weiden, gassige velden, steden, havens, dorpen en datacentra van de bekende tech-giganten die uw en mijn gegevens zo mooi weten te verkopen en daar dik aan verdienen. Wij zijn hun product, weet u nog? Maar dat terzijde.

Dus ja, da's lekker dan. Dat wordt een flinke volksverhuizing: 9 miljoen mensen die ergens anders naartoe moeten als ik de cijfers mag geloven. En dat doe ik voor het gemak. De opties zijn het zuiden en oosten van Nederland, Duitsland of Denemarken. Of verder weg, kan ook. Het lijkt mij ondanks alles de beste manier om ermee om te gaan en in te spelen op wat er staat te gebeuren en op dit moment al volop aan de gang is; het water stijgt in rap tempo en afwachten is geen optie.

Het is volgens mij de hoogste tijd om mee te bewegen met het water in plaats van er steeds willens en wetens tegenin te gaan. Want zeg eerlijk, als je moest kiezen, zou je dan wachten tot de boel niet meer houdbaar is en je uiteindelijk toch kansloos verzuipt, of zou je liever naar een plek gaan waar je het een beetje droog houdt en ook de generaties na jou nog een poosje plezier van leven hebben?

Het klinkt als een ramptoeristenpraatje, maar op z'n minst het overdenken waard. Een beetje bezinnen nu er nog iets te kiezen valt. Of, om het lekker populair te zeggen en uw eigentijdse en o zo Nederlandsche handelschgeest een beetje op te poken: risicomanagement alsmede inhakend op een stukje dienstverlening met coachingstraject met uitgelezen elementen voor uitdagingen, kansen, challenges, opportunities en een optimaal stuk rendement.

#tegenlicht #waterlanders #zeespiegel #waanvandedag #vpro #volksverhuizing