ego echo

rivm

Disclaimer: ik ben strontchagrijnig en dat is de schuld van die stompzinnige zomertijd. Afschaffen die onzin. Desnoods met het compromis van een halfuur. Nuance is momenteel niet mijn sterkste punt. U bent gewaarschuwd.

Terwijl de Amerikaanse bevolking bij voorkeur wapens hamstert, trekken kilometers lange stoeten in India van de stad naar het platteland. De fabrieken waar deze stevig uitgebuitte mensen werkten (bijvoorbeeld om onder erbarmelijke omstandigheden onze goedkope en ook dure (merk)kleding te produceren) zijn sinds een week gesloten vanwege een totale lockdown. Ze lopen soms honderden kilometers terug naar huis, waar ze vaak niet welkom zijn: ze komen uit de stad en zijn waarschijnlijk besmet. Dank u globalisme. Dank u imperialisme. Dank u kapitalisme. Dank uit de grond van mijn huilend hart, dat net zo is verziekt door deze ismes. Fuck het hele schijtsysteem.

Maar nee, verder is er niets aan het handje. Het ging allemaal zo goed met de wereld, maar ja, toen kwam dat nare virus. Wat een toestand. Even uitzitten en weer door waar we gebleven waren. Prima pik, doorpakken en de verloren arbeid, tijd en vooral centjes als de sodemieter teruggraaien. Dan dansen we weer gezellig op de graven met een mooi glaasje gerijpte jaren en een smeerseltje kaasprut in de hand.

Hypocriet? Yep. Volledig. Net als die opengesneden ganzen langs de weg. We schreeuwen dan wel moord en brand, maar knijpen graag een oogje toe bij het ganzenlevertje of eendenborstje op ons bord.

Ik ben er klaar mee. Dekentje op de bank, beker thee, pyjama aan, gordijnen dicht.

#vitamine #waanvandedag #rivm #corona #virus #vs #india

Het is niet te doen om het c-woord te omzeilen, dus ik doe het dan ook maar niet. Alleen al omdat ik mijn lieve fans moet teleurstellen: ik zou op dit moment in café Eijlders mijn dichterlijke vrijheden op het gebroed loslaten, maar dat feest is geheel in de lijn der verwachtingen helaas niet doorgegaan. Dat geldt ook voor de volgers die mij aanstaande vrijdag in Rotterdam hadden willen zien, ook dat is afgelast. Ik neem het niemand kwalijk, ook mezelf niet. Zo ben ik dan ook weer. Zelfvergevingsgezind. Schrijft u met potlood maar alvast in de agenda dat genoemde evenementen op 17 en 19 april opnieuw staan gepland, vooralsnog. IJs en corona dienende, u snapt. Tegen die tijd gil ik nog wel even hoor.

Gisterenmiddag hebben we het heel gezellig gehad met twee vrienden. In een café, ook dat nog. Soms moet je een gokje nemen. Vrouw der vrouwen vond het in ieder geval wel iets hebben om zichzelf en ons, vooruit, te vermaken met een denkbeeldig hotelbelletje. Elke keer wanneer we het corona-woordje bezigden, sloeg zij op de imaginaire bel en riep dan heel hard ping! Eerlijk gezegd vind ik zo'n kreet koppelen aan corona met in gedachten onze Aziatische gevallenen nogal cru, maar dit terzijde. De pret was onbederfelijk, daar ging het om. En terecht ook. Wat moeten we zonder galgenhumor, satire en overige scherpe grappigheid in deze donkere tijden met geplunderde winkelschappen.

Want dat was natuurlijk weer lachen, in de supermarkt. Er was niet veel meer. Alle verse groente en fruit weg, een paar droge sneetjes brood, nul pasta en alles wat maar leek op veegfähig was ook als sneeuw voor de zon verdwenen. Ook het personeel liep enigszins confuus rond. Ik ving op dat 'er producten worden verkocht die niemand ooit koopt'. Ach, we hanteren hier thuis een redelijk strikt aanvulbeleid, dus we kunnen tijdelijk leunen op de kleine voorraad. Met een beetje geluk hebben de ergste parasitaire karrenvullers zich nu met angstig kloppend hart hoog en droog opgesloten in hun cocon en hebben de minder bedeelden de komende dagen nog een kansje op geboden schappen.

Ook zoiets lolligs is dat je dan bij de tips en trucs van de RIVM-goeroe's kijkt om daar te moeten concluderen dat er weer eens wordt uitgegaan van een enorm gemiddelde doorsnede des bevolkings. Blijkbaar wonen we allemaal riant, aldus het advies om bij besmetting van een persoon waarmee u samenwoont, die persoon dan gewoon in een aparte kamer te zetten. Best joh, doen we. Zo gepiept in ons knusse eenkamerappartement.

Verder ben ik voor mijn doen best hoopvol gestemd. Zoals ik eerder al brulde, kon dit weleens een leuke pas op de plaats worden voor alle economische waanideeën – die ons mensjes pas echt tot de rand hebben gedreven. Laten we wel zijn, het handjevol doden dat corona nu op zijn (v/m) geweten heeft is natuurlijk pinda's bij de miljoenen doden die direct of indirect zijn gevallen als gevolg van, ik noem maar wat, vervuiling, armoede, uitgeholde zorg, slecht onderwijs, met antibiotica, hormonen en meer chemische terigzooi volgespoten voeding, alsook verziekt groente en fruit, miljarden mishandelde vermoorde dieren op ons bordje, obesitas, hart- en vaatziekten, welvaartskanker, globale kaalslag en kaalvreterij. En dat dus allemaal omdat de verzonnen markt en de onlosmakelijke (neo-)liberale hallucinatie het wel oplost. De planeet is willens en wetens structureel gesloopt en daar heeft dit irritante virus eigenlijk helemaal niets mee te maken; hebben we gewoon helemaal zelf gedaan, domme aapjes die we zijn.

Dus ja, hoopvol. Omdat misschien het tij keert, het kwartje eindelijk is gevallen en het tijd is voor bezinning, minder is meer en dat soort kreten. Kansen voor een circulaire economie, het basisinkomen, aandacht voor alle dieren inclusief onze eigen idiote soort, goede zorg en kritische denkers in plaats van onderwijsfabrieken. Wie weet... Hoewel ik helaas, net als ik vorige keer predikte, vrees dat we over een maand of wat weer net doen alsof er niets aan het handje is, de neus in de wind en als verwende godjes het ravijn voor het gemak over het hoofd zien. Niemand maakt ons wat. Iets met hoogmoed en dan vallen.

Ik sluit af met de heuglijke mededeling dat ik eerder vanmiddag een lekkere late lunch had met druiven, vijgen en dadels.

#corona #virus #mensheid #covid19 #rivm #waanvandedag