Bij ons op het balkon staat de Grote Afvalbak. Dat is wel zo praktisch. Zeker tijdens de warme dagen, want in geen tijd zit dat ding vol fruitvliegjes. Een soort waar ik met regelmaat over schrijf, besef ik nu. Ach, het kan je maar bezighouden. Het houdt mij van de straat en hun op en rond het balkon. Voor afval dat niet organisch is, hebben wij dan de Kleine Afvalbak in de badkamer schuine streep douchehok schuine streep wc-ruimte.

Ik zag van de week dat een spin zo slim is geweest om na de meest recente balkonvuilniszakwissel een web te fabriceren. Het ragfijne gewaad loop van de rand van de bak tot de deurpost van de keukendeur. Precies goed, want zo blijft het bouwwerk heel. En een plek waar dus behoorlijk wat te vangen valt. Daarom vind ik het raar dat er geen enkel vliegje in zit. Sterker, het spinsel lijkt onbewoond. Al is dat nooit zeker, want een beetje spin houdt zich schuil en slaat toe als het in Groningen trilt. Natuurlijk kan ik zelf wat bevingen veroorzaken, maar ik vind dat sneu voor de vermoedelijke bewoner en ook voor mijzelf. Sneu omdat ik als tweevoeter mezelf niet wil verlagen tot pesterijtjes en sneu omdat ik geen valse hoop wil geven aan de websitebeheerder.

Nu, na een paar dagen de boel aanzien, denk ik toch echt dat het analoge web offline is. Het ding verkeert in een zeer armoedige staat en er zijn nog altijd geen potentiële proteïneshots mee gevangen. Gek. Je zou denken dat de locatie tot een heus bacchanaal had kunnen leiden. In plaats daarvan biedt het een treurige aanblik die past bij het aanstaande verval waar de meteorologische klok al op heeft gewezen. Ja oké, we gaan eerst nog wat nazomeren, zeggen ze, maar dat is slechts uitstel van executie. Begrijp mij goed, ik kijk ernaar uit. Herfst. Binnenkort vallen de flamingo's weer uit de bomen.

#waanvandedag #fall #herfst #spin #web #afval #100DaysToOffload

Vandaag redde ik een spin, nee, spinnetje, niet overdrijven. Ongeveer een centimeter inclusief poten. Pootjes. Het stelde niks voor, al schreeuw ik normaal inwendig gierend in paniek om hulp als ik een Andrew Lloyd Webber zie; een mens kan zichzelf zomaar ineens opnieuw uitvinden. Het kan ook de shock geweest zijn die een acute ontspanningswaas over mij liet neerdalen, je weet het niet.

Ik had nog nooit zo'n spinnebeestje gezien, ik bedoel, niet zo'n type, zeg maar. Ragfijn en bijna elegant. Toen ik 'm op een stuk papier – een opengescheurde envelop waarin de eerste Zweedse tolrekening à 0,84 cent van het tripje van een week of twee terug had gezeten – wilde laten lopen om 'm dan naar buiten te brengen, toen viel het mij op dat het diertje een wonderlijke manier van voortbewegen had. Alsof ie zweefde over de vloer. Zijdelings. Beetje maf. Daardoor ging dat hele nobele idee van hop op de envelop en naar buiten nogal moeizaam. Steeds als ik met dat papieren vlot in de buurt kwam, woooeeeei! En maar zweven en zwieren en zwaaien. Tot ie moe werd. Tenminste, ik denk dat het vermoeidheid was. Kan ook gewoon dat er een bepaalde limiet zit op het aantal zweefminuten per keer of per dag zelfs, weet ik veel. Ik ben nogal slecht ingevoerd rondom deze thematiek.

Dus nou, toen dacht het achtpotige wonder der natuur dat het dan maar moest, die toer op dat stukkie papier. Ik blij, want dat geklooi met een opengeratste envelop zo laag bij de grond is killing, echt hoor. Spinnetje erop en hup het balkon op. Tja, toen wilde ie er dus niet meer af en heb ik met enige dwang, tikkend met de stevige dubbelgevouwen hoek van de gehavende envelop tegen de balustrade, de zwaartekracht haar werk laten doen. Ik hoop maar dat een vrije val van een meter of flink wat voor zo'n speldenkop met sprieten een beetje te overleven is. Zal vast wel.

Met een tevreden zucht weer naar binnen en dik content met mezelf over deze toch best goede daad. Hoewel het dan toch na een minuutje zelfingenomenheid een beetje gaat knagen dat ik van de week in onze oefenruimte zeer uitgebreid heb gestofzuigd. Ik heb daarbij met mijn volle verstand hier en daar wat familieleden van deze kleine rakker naar het eeuwige wereldwijde web gestuurd. Ik ben een ordinaire bruut. Dat wordt weer niet slapen vannacht.

#waanvandedag #spin #dierenvriend