Mooi toch hoe mijn kapper zo haar vaste klanten zelfs van ver buiten de Amsterdamse stad haalt? Je verwacht het niet, maar als immigrant uit Rotterdam doet het mij goed dat ook het dochterkindje zo haar tegendraadse keuzes durft te maken en dus uit Rotjeknor komt voor een “niet te veel eraf en een klein beetje in laagjes, kan dat?”. Natuurlijk kan dat. Wisten we al uit ervaring, maar een keertje checken on the double kan geen kwaad, zeg nou zelf.

En zo kwam het dus dat ik gisteren in plaats van solo uit Roffa ineens met haar samen naar het Mokkumse terugreisde. De afspraak was namelijk al vroeg en ook die mentale tik kon de puber in kwestie niet weerhouden van een knipperderknip en de hele vakantie weer hip-beurt. Dan is die hele Spartaanse opvoeding toch nog ergens goed voor geweest.

Aldus zaten we vanochtend met kleine oogjes bij mijn lieve kapper Houda. De dame op leeftijd die naast mijn dochter zat, dutte af en toe in – tot snurkens toe. Blijkbaar doorstond zij op die manier de nodige kopzorgen. Ik geef het je ook te doen om de hele Google Maps van planeet Peroxide in satellietweergave op haar oude hoofd met verve te doorstaan. Via de spiegel keken mijn dochter, Houda en ik elkaar om de beurt even glimlachend aan toen het snurkvolume nog een treetje omhoog ging. Ze schrok er uiteindelijk zelf van op. Ze wenste ons opmerkelijk monter gapend een fijne dag toen we tevreden weer naar huis gingen.

Thuis lummelden we nog wat na. We aten fruit en brood en vertrokken ruim op tijd richting Oostpoort voor de hoognodige winkelprikkels die je van een 15-jarige kunt verwachten. Na een koffiepauze was onze laatste gezamenlijke stop station Muiderpoort. Met de trein weer terug naar Rotterdam. Dat doet ze al jaren op verzoek (en ik de goden verzoekend) alleen, waardoor ik een kleine tien minuten later mezelf door de supermarkt jeremieerde, in het algemeen de mensheid vervloekend en Donald T. te VS in het bijzonder. De lul met vingers die weer eens in het nieuws was met zijn achterlijke kop en door het zaaien van haat en verdeeldheid allesbehalve de States aan het Uniten is. Met alle aardse gevolgen van dien. Idioot.

Ach, ik bespaar u verder een zoveelste tirade. Zoals u weet, is mijn staat van zijn doorgaans allesbehalve verrassend te noemen.

#waanvandedag #kind #dochter #kapper #knippen

Er is er een jarig, hoera! Jemig, 15 jaar alweer en hemeltergendje lief, wat lijkt het alsof het gisteren was. Je deed er gezellig lang over om je moeder te verlossen van haar ach en wee. En ik maar meepuffen. Als gevolg daarvan hyperventilerend en half in paniek naast haar in een suffe poging te helpen om jou met liefde te lanceren; gelukkig gewoon thuis in jouw kamer. Bibberend stond ik naast het bed, halsoverkop verhoogd op lege kratten, want het leek jou wel een aardig idee om wat vroeger dan gepland tevoorschijn te toveren.

Uiteindelijk was het inderdaad nogal magisch om jou vast te houden met al die malle kleren aan. Het leek mij volledig misplaatst. Zo was je kwetsbaar en zat je onder het bloed en smurrie en zo was je ineens gewassen en aangekleed. Dit is wat wij doen met hulpeloze wezentjes. Welkom in deze belachelijk idiote wereld, lieve kleine grote meid. Ik dacht het toen en denk dat nog steeds. Ik hou van je.

#verjaardag #geboortedag #dochter #jarig

Een dagje met onze lieve vriendin uit Groningen. Dat is al een feest op zich. Zo vaak zien we elkaar ook weer niet, iets met fysieke afstand, maar als we elkaar dan na een maandje of twee weer zien, dan is het fijn. Urenlang bijpraten, slome lunch, veel lachen, soms huilen, drankje heet en koud.

Na het afscheid is het zuchten en weer vooruitkijken. Dochterlief komt een nachtje over uit Rotterdam. Ook fijn. Het wordt zowaar een relatief telefoonarme avond met een praatje hier en een goed gesprek daar. Dat is niet zo heel vanzelfsprekend met het opgroeiend en aan het schermpje vastgeroeste gespuis. Dikke bonus dus. En nu ligt ze half uitgeteld op de bank die wij in een handomdraai hebben omgetoverd tot bed. Alsof het gisteren was.

#dochter #vriendschap