ego echo

haarlem

Dieper en dieper nog vallen veel vaker nog suizende oren prikkende ogen de druk lucht kort voor de genadeklap

Dromen spatten duizelingwekkend uiteen uit twee uit drie nee vier losse delen razende rollende maaiende draaiende armen benen romp en tollend hoofd

Boven is het gapend gat de opengesperde muil kwijlt dikke druppels regen leert de tongriem een dorstige les spoelt uitstervende echo’s met krokodillentranen

Weg van hier weg van hier weg van hier weg van hier


uit de gelegenheidsbundel Het Festival Dat Niet Doorging met als thema Zwaarwegers en Witlichters (bovenstaand gedicht schreef ik toe aan de Zwaarwegers) verzameld en uitgegeven door De Haarlemse Dichtlijn op 20 mei 2020

#gedicht #bundel #haarlem #festival #zwaarwegers #100DaysToOffload

Ik ben de ridder met het lichtzwaard bestrijd vurig te manke voet en struikelend paard het duister het donker en de schier eindeloze nacht

Ik zwiep ik zwaai en ik ontsteek het liefst onverwacht zodat het krieken van de dag gierend brullend schaterlacht

Tot het proestend hikkend weer bedaart zich uitrekt tevreden geeuwt en zegt goedemorgen ridder met je grapjesharnas en kietelkriebelige lichtzwaard


uit de gelegenheidsbundel Het Festival Dat Niet Doorging met als thema Zwaarwegers en Witlichters (bovenstaand gedicht schreef ik toe aan de Witlichters) verzameld en uitgegeven door De Haarlemse Dichtlijn op 20 mei 2020

#gedicht #bundel #haarlem #festival #witlichters #100DaysToOffload

Oké, de nacht moest er een beetje aan geloven en het gevolg is een wat brak koppie, maar toch zit ik hier met een blij hartje. Gisterenavond is daar schuldig aan. Of medeplichtig op z'n minst.

Ik neem u even mee naar Haarlem, bar Wolkers (dikke aanrader als je in de buurt bent!). In een bijzonder prettig en gemêleerd internationaal gezelschap mocht ook ik mijn prozaïsch zegje doen. Geloof het gerust, na minstens duizend jaar aan podiumervaring went het niet. Dus inwendig stuiterend deed ik uiterlijk alsof ik alles onder controle had. En die wonderlijke mix hielp. Althans, het publiek klapte. Misschien van opluchting, kan ook, maar stiekem denk ik dat het best aan te horen was. Bescheidenheid ontsiert de mens.

En ja joh, taal verbindt. Dat blijkt dan maar weer. Of het nu Perzisch, Turks, Italiaans of Spaans is, de grenzen smelten waar je bij zit. Hoewel, dat kan ook met de klimaattoestand te maken hebben. Nee, maar serieus, het is simpel. Kunst in welke vorm dan ook is louterend en van onschatbare waarde. Dit was zo'n avond waarop dat nog maar eens doordringt. Daarom, doordrongen dank aan de Haarlemse Dichtlijn, de bezoekers, de bar en natuurlijk mijn partner in crime; steun en toeverlaat.

Op naar de volgende spraakwaterval op 15 maart in café Eijlders in Amsterdam. Tjuus!

#dichters #podium #optreden #proza #waanvandedag #haarlem